Jezioro Bystrzyckie

Zapora wodna oraz Jezioro Bystrzyckie (Zagórze Śląskie) – jedno z najładniejszych miejsc w Sudetach. Dziki przełom rzeki Bystrzycy przegrodzono 100 lat temu tamą 44 m wys. Spiętrzenie dało duże jezioro niezwykle malowniczo wkomponowane w dolinę. Dookoła wiele ciekawych skał, m.in. gnejsy sowiogórskie. Na zachodnim brzegu jeziora, nad Zagórzem Śląskim zamek piastowski Grodno. Z jego wieży kapitalny widok na jezioro i okolice.

Ciekawostka: elektrownia wodna znajduje się nie tuż pod tamą, ale prawie 800 m niżej w Lubachowie, przy drodze do Świdnicy. Można ją zwiedzać.

Jedno z najpopularniejszych i najpiękniejszych jezior zaporowych w Sudetach. Lustro wody spoczywa na wysokości około 350 m. Jezioro ma około 3,2 km długości przy szerokości nie przekraczającej średnio 300 m. Zajmuje powierzchnię około 500 ha i gromadzi do 8 mln m3 wody.

Jezioro zajmuje bardzo malowniczy odcinek doliny rzeki pomiędzy Jugowicami a Lubachowem. Wąska, kręta dolina rzeki tworzy urozmaiconą linię brzegu zalewu, wzbogaconą dodatkowo głębokimi zatokami. Brzegi jeziora są strome, gęsto usiane malowniczymi skałkami gnejsowymi o fantazyjnych kształtach, całkowicie porośnięte lasami mieszanymi, głównie bukowo-świerkowymi.

Jezioro Bystrzyckie jest znanym i bardzo uczęszczanym terenem rekreacyjnym. Nad brzegami jest klika dużych ośrodków wypoczynkowych z kąpieliskami i przystaniami, a także pola biwakowe i bogate zaplecze gastronomiczne. Po zbudowaniu oczyszczalni ścieków w Jugowicach stan wody uległ poprawie i zarybiono zbiornik, jest to ulubiony akwen wędkarzy.

Nad Bystrzycą u stóp zamku Grodno leżała stara wieś Schlesiertal, która była kolonią Bystrzycy Górnej, silnie związaną z Lubachowem. Wzmiankowano ją w 1548 r. w związku z prowadzonymi tu robotami górniczymi. Ich śladem były sztolnie. Największe o długości około 200-300 m znajdowały się w zboczach – Przyrodniej i Lipca. Prowadził tędy główny szlak komunikacyjny ze Świdnicy do Jedliny Zdroju i Głuszycy. Stare opisy podkreślały piękno okolicy, niezwykłe bogactwo i zróżnicowanie tutejszej flory. Pomimo tych walorów wieś nie rozwijała się i w 1910 r liczyła tylko 7 domów i młyn wodny.

Jezioro od początku zaczęło pełnić istotna rolę rekreacyjną. Nad brzegiem powstały gospody i pensjonaty, przez jezioro przerzucono stalową kładkę dla pieszych. W okresie międzywojennym kursował po nim mały stateczek spacerowy. Po 1945 r. część dawnych obiektów uległa dewastacji, ale wzniesiono sporo nowych, przede wszystkim ośrodek „Lustrzanka” należący do Huty Szkła „Wałbrzych”. Jezioro stało się ulubionym miejscem wypoczynku mieszkańców Wałbrzycha, Świdnicy a nawet Wrocławia.

Zapora w Lubachowie zbudowana w latach 1911-14 z gnejsowych bloków. Monumentalna budowla o wysokości 44,0 m, której koroną prowadzi szosa. Około 0,9 km poniżej zapory wznoszą się stylowe zabudowania elektrowni wodnej z lat 1912-17. Budynek stanowi zabytek techniki.

Południowym i wschodnim brzegiem Jeziora Bystrzyckiego prowadzi żółty szlak z zamku Grodno do Bystrzycy Górnej, a południowym brzegiem ( do doliny Młynówki) niebieski szlak E3 z Zagórza Śląskiego na Wielką Sowę.

Dodaj komentarz