Rezerwat „Krokusy” w Górzyńcu utworzono w 1962 roku w celu zachowania dla potrzeb nauki i dydaktyki, prawdopodobnie naturalnego stanowiska szafrana (Crocus L.) – znanego już w roku 1811. Rezerwat ten ma bardzo duże znaczenie w krajowym systemie ochrony przyrody. Chroni izolowane, jedyne poza Tatrami i ich przedpolem, stanowisko tego gatunku w Polsce.
Izerskie krokusy należą do gatunku Crocus vernus Wulf. i wykazują cechy charakterystyczne dla odmiany Heuffelianus Herb. o czym pisali już floryści niemieccy – Fiek (1881) i Schube (1903). Nawet jeśli założymy, iż jest to gatunek zawleczony, to przyjąć musimy, że rozwija się on na tym stanowisku co najmniej 200 lat. W tym czasie przeszedł pełną aklimatyzację i mimo oporu środowiska stanowi trwały element flory naturalnych łąk górskich ze związku Polygone-Trisetion.
W 1999 roku wielkość populacji liczyła 1350 okazów kwitnących. Szafran zwany popularnie krokusem należy do rodziny kosaćcowatych (Iridaceae). Odznacza się kwiatami o lilowej barwie, długości ok. 3,5 cm, a wraz z rurką do ok. 12 cm, równowąsko-lancetowatymi liśćmi z białym podłużnym paskiem. Jest geofitem, jego organem przetrwalnym są bulwocebule, kwitnie w marcu i kwietniu. W rezerwacie występują też szczególnie cenne gatunki rośłin naczyniowych jak:
- Śledziennica naprzeciwlistna – Chrysosplenium oppositifolium,
- Arnika górska – Arnica motana,
- Goryczka trójeściowa – Gentiana asclepiadea,
- Dziewięćsił bezłodygowy – Carlina asaulius,
- Podrzeń żebrowiec – Blechnum spicant.
Powyższy tekst widnieje na tablicach informacyjnych w rezerwacie krokusów
Jak dojść do rezerwatu krokusów w Górzyńcu
Górzyniec jest dzielnicą Piechowic – idziemy drogą asfaltową od centrum Piechowic. Dochodzimy do rozwidlenia.
Dalej droga prowadzi przez las (nadal asfaltowa). Po drodze mijamy wiadukty i mostki oraz czerpalnię wody powierzniowej.
Przed skrzyżowaniem możemy sprawdzić jak wygląda Wodospad Kropelka (mnie się nie udało – widocznie jet to rzeczywiście kropelka). Na skrzyżowaniu skręcamy w lewo i drogą szutrową (nową), cały czas lekko pod górę, dochodzimy do rezerwatu.
Po lewej mijamy paśnik
Raczej trudno się zgubić bo sam rezerwat jest po lewej stronie, zaraz przed kolenym skrzyżowaniem.
Wszystkie zdjęcia w albumie