Kłodzko (niem. Glatz, czes. Kladsko) to miasto i gmina w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa wałbrzyskiego.
Kłodzko leży w Kotlinie Kłodzkiej nad rzeką Nysą Kłodzką. Główne miasto krainy historycznej zwanej ziemia kłodzka.
Historia miasta
- jedno z najstarszych miast na Dolnym Śląsku
- pierwsza wzmianka z 981 roku (czeski kronikarz Kosmas)
- prawa miejskie od roku 1233
- przez dłuższe okresy w XI i XII wieku pod panowaniem czeskim
- od 1278 roku we władaniu Piastów i włączone do księstwa wrocławskiego
- od 1341 roku w koronie czeskiej
- w końcu XIV w. w tutejszym klasztorze kanoników regularnych powstała prawdopodobnie pierwsza część jednego z najstarszych zabytków piśmiennictwa polskiego, Psałterza floriańskiego
- w połowie XVIII wieku Kłodzko opanowują Prusacy, którzy wznoszą twierdzę i fortyfikacje o grubości murów do 12 metrów
- w czasie drugiej wojny światowej w twierdzy ma siedzibę obóz jeniecki i filia obozu koncentracyjnego Gross-Rosen (Rogoźnica). Wśród jego więźniów jest także kilkudziesięciu fińskich marynarzy
- ponownie we władaniu polskim po zakończeniu drugiej wojny światowej w 1945 roku
Zabytki
- bastionowa twierdza na miejscu wcześniejszego zamku z 1577, przebudowanego w latach 1680-1702, w największym stopniu rozbudowana przez króla pruskiego Fryderyka II Wielkiego
- późnogotycki kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, rozpoczęty przez joannitów w 1344 r., ukończony w początku XVI w.; wnętrze przebudowane w okresie baroku (1660-1670); wyposażenie wnętrza głównie barokowe – ołtarz główny z 1727-1729 (K. Tausch), ambona z 1717 a także gotycka XIV-wieczna figura Madonny z czyżykiem
- barokowy zespół klasztorny pofranciszkański: kościół Matki Boskiej Różańcowej (1628-1631, przebudowa ok. 1711) i klasztor
- kościół Chrystusa Króla, dawniej św. św. Jerzego i Wojciecha, pierwotnie joannitów, obecny zaczęty w 1643 przez bernardynów, z wieżą dobudowaną w 1760 r.; przy kościele klasztor z drugiej połowy XVII w., od 1946 zajmowany przez ss. franciszkanki
- gotycki most na Młynówce z lat ok. 1280-1390 z barokowymi figurami, będący miniaturą Mostu Karola w Pradze
- ratusz z końca XIX w., z renesansową wieżą
- dawne kolegium jezuickie (1655-1690, C. Lurago)
- renesansowe i barokowe kamienice z XVI-XVIII w.
- kamienny średniowieczny krzyż pokutny
- Muzeum Ziemi Kłodzkiej w budynku dawnego konwiktu jezuickiego