Szlak czerwony z Karpacza do Bukowca

Trasa (szlak czerwony) – 1C

Karpacz – Grabowiec (784 m) – Głębock – Mysłakowice – Mrowiec (501 m) – Bukowiec
Czas przejścia 4.30 godz. GOT 21 pkt.

Wędrówkę opisanym tu odcinkiem Głównego Szlaku Sudeckiego im. Mieczysława Orłowicza rozpoczynamy przy węźle szlaków w Karpaczu, obok DW „Biały Jar”. Za znakami czerwonymi schodzimy główną ulicą miasta, mijając po lewej stację benzynową. Za apteką z ul. 1Maja kierujemy się w lewo. Przecinamy górny kraniec niewielkiego skweru i obniżamy się w dolinę Łomnicy. Po 10 min marszu dochodzimy do tamy i utworzonego tu jeziorka. Szlak wiedzie koroną tamy, z której skręcamy w lewo. Szeroka, nieco stromo wznosząca się ścieżka trawersuje południowe zbocze Karpatki (726 m).
Szlak łukiem zmienia kierunek na zachodni i po 10-12 min doprowadza do asfaltu. Nieco wyżej skręcamy w prawo. Idąc w kierunku północnym mijamy wznoszący się po prawej za ogrodzeniem budynek sanatorium „Zarzecze”. Za nami widok na Kopę (1375 m), Śnieżkę (1602 m) i Czarną Kopę (1407 m). Przy końcu ogrodzenia sanatorium dochodzimy do ul. Myśliwskiej (ok. 720 m). Tu Y 20Z, 1C. W lewo widok na Czoło (869 m), a przed nami na Strzelec (755 m). Skręcamy w prawo i za znakami obu szlaków schodzimy (nieco stromo) w kierunku wschodnim. Po chwili na wprost odsłania się widok na Księżą Górę (628 m) i widniejący w dali masyw Skalnika (845 m) – kulminacji Rudaw Janowickich. Po kilku min, nie dochodząc budynku po lewej, osiągamy V 1C, 20Z. Skręcamy ostro w lewo, niemal zawracając, i polną drogą podchodzimy w górę doliny Dzikiego Potoku, który przekraczamy tuż przed wejściem do lasu. W kierunku przeciwnym widok na wschodnie Karkonosze (od Śnieżki po Kowarski Grzbiet). Następnie szeroka śródleśna ścieżka podchodzi – miejscami dość stromo – na niezbyt wyraźne siodło (720 m) pomiędzy Strzelcem (z prawej) a Czołem. Po 10 min podejścia szlak prowadzi już płasko i po chwili przecinamy skrzyżowanie dróg leśnych. Szlak wiedzie prosto, łagodnie obniżając się. Z nielicznych na tym odcinku prześwitów leśnych ograniczone widoki na Karkonosze. Łagodnie opadając, to lekko wznosząc się ścieżka prowadzi przez las, nie zmieniając zasadniczego kierunku. Po 10 min od ostatniej polanki dochodzimy do Y , 1C. Oba szlaki po kilku min wspólnego przebiegu wychodzą z lasu i osiągają Przełączkę 720 m – obniżenie między Czołem a Grabowcem (784 m). Od „Białego Jaru” 1 godz., od Dzikiego Potoku 25-30 min. Tu V i 1C (szlak sprowadza do kaplicy Św. Anny i Dobrego Źródła – 10 min). W lewo Ośrodek Wczasowy „Lubuszanin”.
Za znakami czerwonymi, prawie nie zmieniając kierunku, podchodzimy przez łączkę na stok Grabowca; z łączki ładny, rozległy widok na Karkonosze: ponad „Lubuszaninem” widoczne (od lewej): Smogornia (1489 m), Tępy Szczyt (1388), Mały Szyszak (1435 m) i Przełęcz Karkonoska (1198 m). Krótkie, nieco strome podejście doprowadza nas do granicy lasu. Na rozwidleniu ścieżek idziemy w lewo. Łagodnie wznosząca się ścieżka trawersuje zalesiony zachodni stok Grabowca, mijając po kilku min po lewej ładną skałkę Ostrą. Nieco dalej skałki Mała i Patelnia. Formy skalne, obok których przechodzimy, zbudowane z szarego granitu, są typowymi dla krajobrazu Sudetów Zachodnich ostańcami. Z Patelni rozległy widok na zachodnią część Kotliny Jeleniogórskiej i zachodnie Karkonosze. Na ich tle widoczne są wzgórza Chojnik (627 m) i Żar (680 m). W lewo od Chojnika – znacznie dalej – Wysoki Kamień (1058 m), leżący już w Górach Izerskich.
Na wysokości skałki Małej ścieżka rozwidla się – szlak skręca tu w prawo. Stromo, miejscami bardzo stromo schodzimy przez las północnym stokiem Grabowca. Po 10 min od skałki Małej wychodzimy z lasu. Tu Y 13N, 1C. Nieco niżej, tuż przed samotnie stojącym budynkiem dawnego schroniska, na Przełęczy pod Grabowcem (640 m) – V 1C i 13N. Idziemy prosto wzdłuż wschodniej ściany budynku i dalej przez łąkę. Na skraju lasu skręcamy w lewo, a następnie w prawo. Wąska ścieżynka wiodąca przez las schodzi stromo, miejscami tylko dość stromo, północnym stokiem Głaśnicy (608 m). Po 10 min od wejścia w las skręcamy w lewo, przecinamy leśną drogę i skręcamy w prawo w wąską ścieżkę. Schodzimy w dalszym ciągu, dość stromo, bezwidokową ścieżką, która wyprowadza na skraj lasu. Nie zmieniając kierunku idziemy (przez ogrodzenie) pastwiskiem i dalej poprzez pole ku widocznemu zabudowaniu. Po 30 min marszu (od Przełęczy za Grabowcem) wychodzimy na szosę MiłkówSosnówka. Tu skręcamy w lewo i podążamy asfaltem przez przysiółek Radzicz, należący do wsi Głębock. Budynki, do których dochodzimy po kilku min, noszą wyraźne cechy budownictwa tyrolskiego. Mijamy przystanek PKS Głębock, po czym schodzimy z asfaltu w prawo, na polną drogę biegnącą w kierunku północnym. Szlak prowadzi już terenem Obniżenia Mysłakowickiego. W prawo widok na Rudawy Janowickie i wschodni kraniec Karkonoszy. Po niespełna 10 min dochodzimy do pierwszych zabudowań Głębocka. Za drugim budynkiem rozwidlenie drogi, gdzie skręcamy w prawo. Asfaltowa droga doprowadza nas do centrum wsi. Pierwszy z prawej, dość zniszczony budynek posiada ciekawą konstrukcję murowano-szachulcową. Nieco dalej, w budynku po lewej, kiosk spożywczy. Tu, na rozwidleniu skręcamy w lewo, w polną drogę wiodącą na północ. Idziemy płaskim odcinkiem szlaku, mijając rozrzucone zabudowania Głębocka. Za nami widok na północny skłon Karkonoszy i ich Pogórze. Dobrze widoczny jest Grabowiec z dwuwierzchołkową Głaśnicą. Po 30 min od przystanku PKS przekraczamy kamienny most.
Tuż za mostem odchodzi w prawo od drogi wąska ścieżka, którą dojść można do stojącego na skraju lasu krzyża pokutnego (50 m od szlaku). Nieco dalej za mostem rozwidlenie dróg, szlak skręca tu w prawo. Obsadzona drzewami droga, wiodąca na wschód, po 7 min doprowadza do dwu samotnie położonych gospodarstw. Po lewej stronie mijamy zabudowania, po prawej towarzyszy nam obwałowanie zbiornika retencyjnego na Łomnicy. Szeroka polna droga obsadzona drzewami prowadzi nas nie zmieniając zasadniczego kierunku. Przed nami widok na Góry Sokole i Rudawy Janowickie. W lewo widoczna wieża kościoła w Mysłakowicach. Po kilkunastu minutach przekraczamy szosę Jelenia GóraKarpacz.
Ulicą Czerwony Dworek wkraczamy do Mysłakowic. Po chwili skręcamy w lewo, w ul. Wojska Polskiego. Po lewej jeden z najładniejszych i najlepiej zachowanych domków kolonii tyrolskiej. Idziemy asfaltem do mostu na Łomnicy, za którym – na rozwidleniu – skręcamy w lewo. Po prawej widok na Mrowiec (501 m). Po kilku minutach dochodzimy na skraj parku i na rozwidleniu drogi skręcamy w prawo. Po chwili osiągamy znajdujący się pod rozłożystym dębem (po lewej stronie drogi) głaz z tablicą Szlaku im. Mieczysława Orłowicza. Tuż za nim Y 7S, 1C. Po prawej restauracja „Pod Kasztanami”. Ulicą Wojska Polskiego, mijając przejazd kolejowy, dochodzimy do szosy Jelenia GóraKowary. W prawo stacja PKP, przystanek PKS i WPK linii nr 3. Tu szlak 7S kończy się.
Z Karpacza dotąd 3.30 godz. (przejście przez Mysłakowice – 20 min). Nie zmieniając kierunku idziemy ul. Cmentarną. Po prawej mijamy mocno zniszczony obelisk, upamiętniający przywódcę Tyrolczyków Erdmana Fleidla. Po kilku minutach przekraczamy most na Jedlicy, za którym skręcamy w lewo, pod stok Mrowca. Wzniesienie to należy już do Wzgórz Karpnickich, zaliczanych do Przedgórza Rudaw Janowickich. Szlak skręca w prawo i okrąża Mrowiec. Po 35 min marszu od Mysłakowic wychodzimy na jego wschodni stok, poniżej zalesionego wierzchołka. Dalej wyraźna droga leśna sprowadza nas w kierunku południowo-wschodnim. Po wyjściu z lasu przecinamy dolny kraniec dolinki wciętej między wzgórza; jej dno wypełniają dwa stawy.
W prawo od szlaku ruiny tzw. Opactwa. Teren, przez który idziemy, należał do parku krajobrazowego w Bukowcu. Zmieniając kierunek na wschodni idziemy groblą. Po lewej stronie staw Kąpielnik, w prawo ładne widoki na Karkonosze. Po kilku minutach dochodzimy do drogi asfaltowej w Bukowcu. Tu skręcamy w lewo (w prawo droga prowadzi do Kostrzycy). Idąc w górę wsi, mijamy po prawej pałac i przechodzimy między zabudowaniami gospodarczymi majątku. Po niespełna 10 min od wyjścia na drogę dochodzimy do centrum wsi, gdzie na placu Kościelnym X 1C, 21N. Z Mrowca dotąd 30 min, z Mysłakowic – nieco ponad 1 godz., z Karpacza – 4.30 godz.
Znaki czerwone dalej wiodą przez Bukowiec i na Skalnik (945 m) w Rudawach Janowickich.

Czasy przejść w kierunku przeciwnym: z Bukowca na Mrowiec – 35 min, do Mysłakowic – 1 godz., do krzyża pokutnego na granicy Głębocka – 1.40 godz., do Głębocka PKS – 2.20 godz., do grupy skałek na Grabowcu – 3.20 godz., do Karpacza („Biały Jar”) – 4.30 godz.; GOT 23 pkt.

Uwagi ogólne

  • Szlaki opatrzone są kolejnymi numerami, od 1 do 25, przy czym przy numerach poszczególnych szlaków umieszczone są zawsze symbole literowe informujące o kolorze szlaku; szlaki czerwone oznaczone są symbolem „C”, niebieskie-literą „N”, żółte -„Ż”, zielone -„Z”, czarne-symbolem „S”. Tak więc np. oznaczenie „3Z” określa szlak zielony opisany w przewodniku pod numerem 3, symbol „12N” oznacza szlak niebieski opisany pod numerem 12 itd.
  • Skrzyżowania szlaków oznaczone są symbolem „X”, przy czym przyjąłem zasadę umieszczania na pierwszym miejscu szlaku przychodzącego z lewej strony (zasada ta stosowana jest i przy innych rodzajach węzłów szlaków). Tak więc np. oznaczenie „X3Z,12N” zawiera dodatkową informację, że – dla turysty podążającego zgodnie z kierunkiem opisu- znaki zielone dochodzą do węzła szlaków z lewej strony.
  • Osobne oznaczenia przyjąłem dla częstych w terenie sytuacji, w których szlaki nie krzyżują się, lecz łączą, prowadząc dalej wspólnie, oraz dla sytuacji, w których biegnące razem szlaki rozwidlają się, rozchodzą.
  • Rozwidlenia szlaków biegnących wspólnie oznaczone są w opisach tras symbolem „V”; np. oznaczenie „V8S, 23C” wskazuje, iż szlak czarny opisany pod numerem 8 oraz biegnący z nim wspólnie czerwony szlak nr 23 rozchodzą się (przy tym pierwszy z nich kieruje się w lewo).
  • Połączenie się szlaków, dalej biegnących wspólnie oznaczane jest symbolem „Y”- np. oznaczenie „Y2Ż, 4N” wskazuje, że w danym miejscu zbiegają się dwa szlaki, prowadzące dalej wspólnie, przy czym znaki żółte dołączają z lewej strony.
  • Dodatkowe oznaczenia zastosowane zostały dla zobrazowania sytuacji terenowej na rozstajach więcej niż dwóch szlaków. Gdy od „wiązki” np. trzech szlaków odłącza się jeden, a pozostałe biegną nadal wspólnie – informuje o tym litera „i”; np. oznaczenie „V3Z i 5N, 2Ż” wskazuje, że szlak zielony odłącza się (w lewo) od biegnących nadal razem szlaków niebieskiego i żółtego.
  • Gdy natomiast równocześnie rozchodzą się wszystkie trzy (niekiedy cztery) biegnące wspólnie szlaki, sytuacja taka sygnalizowana jest dwukropkiem; np. oznaczenie „V3Z: V5N, 2Ż” informuje, że od węzła szlaków rozchodzą się równocześnie – kolejno od lewej strony – szlak zielony, niebieski i żółty.
  • Podane w opisach tras czasy przejść nie uwzględniają czasu przeznaczonego na odpoczynki czy zwiedzanie zabytków.
  • Punkty do Górskiej Odznaki Turystycznej (GOT) stanowią w każdym przypadku sumę punktacji dla całej trasy. Po opisie każdej z tras podane są czasy przejść w kierunku odwrotnym i suma punktów do GOT dla przeciwnego kierunku wędrówki.

Źródło: Bohdan W. Szarek „Kotlina Jeleniogórska„, 1989