Pałac w Kraskowie

Pałac w Kraskowie

Historia Kraskowa nie jest w pełni udokumentowana. Prawdopodobnie już w połowie XIII wieku istniał tutaj drewniano – ziemny gród obronny. Zamek nad rzeka Bystrzycą został zbudowany w XIV wieku.
Wieś powstała w połowie XIII wieku jako dobra rycerskie z warownym zamkiem, otoczonym fosą. Najpierw była to własność wrocławskich biskupów i opactwa z Wyspy Piasek, później zamek zamieszkiwały kolejno rodziny Seidlitzów, Tschirnów, oraz Nimptschów.

W latach 1480 – 1509 właścicielem majątku był Jan von Seidlitz, starosta księstwa świdnicko – jaworskiego. Sto dwa lata później posiadłość przechodzi na własność rodziny Zedlitzów, której reprezentant, Zygmunt – dworzanin Fryderyka I, rozpoczyna przebudowę zamku trwająca do roku 1616.

Zamek uległ zniszczeniu podczas wojny trzydziestoletniej. Później na zgliszczach dawnej warowni postawiono nowy barokowy pałac, którego architektonicznych elementów możemy doszukiwać się także w bryle dzisiejszej budowli. Prace budowlane oparte na planach architekta Fischera von Erlach zakończono w połowie października 1746 roku. Pałac w Kraskowie zbudowany jest z cegły i kamienia, na planie kwadratu, posiada dwie kondygnacje, piwnice i użytkowe poddasze. Nakryty jest dachem czterospadowym łamanym z lukarnami i świetlikiem. Najcenniejsza architektonicznie jest elewacja frontowa, siedmioosiowa, dzielona pilastrami.

W wyniku osiemnastowiecznych prac budowlanych powstał nowy obiekt w stylu barokowym, na miejscu dawnych wałów i umocnień założono ogrody różane. Wilhelm Sigismund w 1847 zlecił światowej sławy projektantowi ogrodów Peterowi Lenné projekt parku wokół pałacu. Także dzisiaj spacerując po otaczającym pałac parku w wielu miejscach odkrywany zamysły genialnego dziewiętnastowiecznego kreatora krajobrazów.

Pod koniec lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych dwudziestego wieku obiektem zaczęli się interesować prywatni inwestorzy; w latach dziewięćdziesiątych kolejni właściciele przeprowadzili gruntowny remont pałacu oraz przylegających do niego zabudowań dworskich i gospodarczych. Dzięki temu posiadłość powróciła do stanu dawnej świetności.

Dodaj komentarz