Trasa czarna – 11S
Podgórzyn Górny – Rudzianki – zamek Chojnik – Sobieszów
Czas przejścia 2.40 godz. GOT 10 pkt.
Szlak zaczyna się w górnej części Podgórzyna, przy przystanku WPK linii nr 4 (obok baru „Pod Skałką”), gdzie Y 11S, 12N – punkt początkowy obydwu szlaków. Znaki wspólnie prowadzą szosą, wznoszącą się w kierunku południowym. Po lewej, w uregulowanym korycie Podgórnej, metrowej wysokości wodospad. Po kilku minutach marszu przekraczamy most na dopływie Podgórnej – Ziębniku i skręcamy w prawo. Tu przed DW „Cichy Potok” V 12N i 11S. Podchodzimy dalej szosą i na jej łuku w lewo schodzimy z asfaltu w prawo na mostek. Ponownie przekraczamy potok Ziębnik i idziemy polną drogą w prawo, dość stromo pod stok. Kamienista droga łukiem zmienia kierunek w prawo i wprowadza do lasu.
Niebawem wychodzimy na niewielką polankę, gdzie skrzyżowanie dróg. Tu skręcamy w lewo. Wznosząc się dość stromo, szlak łukiem zmienia kierunek w prawo. Po wyjściu z lasu idziemy w górę przez łączkę w kierunku samotnego gospodarstwa. Na nieco stromym podejściu po lewej stronie otwiera się widok na Mały Szyszak (1435 m) i Tępy Szczyt (1388 m), w lewo od nich szeroka kopuła Smogorni (1489 m) z widoczną skałą Słonecznik oraz Śnieżka (1602 m).
Dochodząc do gospodarstwa warto odwrócić się dla obejrzenia bardzo rozległej panoramy: od stożka Śnieżki w lewo widoczny grzbiet Czarnej Kopy (1467 m), następnie Czoło (869 m) i Grabowiec (784 m) – należące do Pogórza Karkonoszy; dalej w lewo Rudawy Janowickie kulminujące w Skalniku (945 m) i dwa regularne stożki Gór Sokolich: Krzyżna Góra (654 m) i Sokolik (642 m).
Mijamy budynek (20-25 min marszu od początku szlaku) i dalej idziemy skrajem lasu, nie zmieniając zasadniczo kierunku. Po krótkim podejściu obniżamy się nieco, a następnie podchodzimy przez łąkę. Po dojściu do ogrodzenia idziemy płasko w kierunku zachodnim. Po chwili ukazują się przed nami zabudowania Zachełmia.
Na skrzyżowaniu dróg polnych skręcamy w prawo i dalej obniżamy się wzdłuż ogrodzenia łąki na skraj lasu. Po prawej stronie pozostawiamy zalesioną kulminację Kucznika (577 m). Po lewej, w prześwitach leśnych, widoki na Karkonosze Zachodnie – Śnieżne Kotły, Wielki Szyszak (1509 m) i Śmielec (1424 m). Na skrzyżowaniu ścieżek idziemy w prawo, skrajem lasu, następnie szlak kieruje się łukiem w prawo. Dochodząc do ogrodzenia posesji obniżamy się. Dalej ścieżka łukiem w lewo schodzi – nieco stromo – do widocznej drogi asfaltowej. Po 35 min marszu od początku szlaku, dochodzimy do budynku nr 55 w Zachełmiu. Tu – na skrzyżowaniu dróg – X 9N, 11 S; idziemy dalej prosto drogą asfaltową, która niebawem doprowadza nas do głównej drogi w Zachełmiu. Tu skręcamy w prawo. Przy sklepie spożywczym przystanek WPK linii nr 13. Od Podgórzyna dotąd 40-45 min.
Między budynkami sklepu i szkoły skręcamy w lewo, w polną drogę. Dość stromo podchodzimy przez łąkę. Z podejścia, po lewej, ponownie widoki na Karkonosze, a wkrótce, spod kępy dębów, po prawej (nieco wstecz) widok na Jelenią Górę, Góry Kaczawskie i Góry Sokole. Na rozwidleniu dróg szlak kieruje się w lewo, mijając po prawej samotnie stojący budynek. Po chwili odsłania się przed nami widok na urwiste wzgórze Chojnik (627 m) z ruiną zamku. Po prawej stronie – rozległa panorama Kotliny Jeleniogórskiej; na pierwszym planie dobrze widoczne Stawy Podgórzyńskie, dalej Cieplice i Wysoczyzna Rybnicka. Dogodne tu miejsce do odpoczynku. Dalej szlak prowadzi wznoszącą się ścieżką prosto w kierunku Chojnika. Po prawej stronie rozległe widoki. Szlak trawersuje północne zbocze Rudzianek (576 m), pozostawiając tę zalesioną kulminację po lewej. Podchodzimy nieco stromo. Wkraczając do lasu obniżamy się, by po chwili podchodzić łagodnie. Na rozwidleniu ścieżek szlak kieruje się w lewo i przez brzozowo-modrzewiowy zagajnik niebawem wyprowadza na niewielką polankę. Tu uwaga: nie dochodząc brzegu starego lasu skręcamy w prawo, w wąską ścieżynkę. Mając niemal na wprost widok na wieżę zamku Chojnik i stok Żaru (680 m), schodzimy dość stromo. Ścieżka sprowadza nas w dolinę Choińca. Zagłębiamy się w las i dochodzimy do szerokiej drogi leśnej – tu Y 11S, 10Ż. Skręcamy w prawo i podchodzimy nieco, osiągając tuż przed mostkiem Y 20Z, 10Ż, 11S – od sklepu w Zachełmiu 20 min marszu. Doliną Choińca przebiega południowa granica rezerwatu „Chojnik” – enklawy Karkonoskiego Parku Narodowego.
Trzy szlaki razem przekraczają tzw. Żelazny Mostek na potoku Choiniec i skręcają w prawo. Po chwili schodzimy z drogi w lewo. Szeroka ścieżka wiodąca przez stary bukowo-sosnowy las dość stromo wznosi się wschodnim stokiem Żaru na siodełko Przełęczy Żarskiej (574 m) – od Żelaznego Mostku 12-15 min. Na przełączce węzeł szlaków – V 20Z i 10Ż, 11S. Skręcamy w prawo i kamienistą ścieżką za znakami szlaków 10Ż i 11S podchodzimy na stok Chojnika. Po chwili wspinamy się po bardzo stromych kamiennych schodkach. Nieco wyżej, z lewej, tzw. Ścieżką Kunegundy wiedzie sprowadzająca tu z Chojnika dydaktyczna ścieżka przyrodnicza. Podchodzimy dalej między ścianami urwiska. Schodki doprowadzają nas do bramki w murach zamkowych. Wiodąc łukiem w lewo oba szlaki okrążają zamczysko i po 15 min od Przełęczy Żarskiej doprowadzają do strażnicy zamku Chojnik. Od Podgórzyna dotąd 1.25 godz., od sklepu w Zachełmiu 45 min. Przed strażnicą węzeł szlaków – Y 10Ż, 11 S, 15C; tu zachodni koniec szlaku 10Ż. Wejście na zamek i do schroniska PTTK „Na Zamku Chojnik” prowadzi przez bramę strażnicy.
Dalej szlak 11S razem z 15C schodzą szeroką drogą, skręcając łukiem w prawo. Po kilku minutach wiodąca nas droga ostro skręca w lewo. Tu – z prawej – tzw. Piekielny Kamień, będący ciekawym punktem widokowym. Po skręcie drogi schodzimy w kilka minut do Skalnego Grzyba, gdzie V 15C, 11S. Szlak czarny schodzi z drogi w prawo i stromo obniża się ścieżką między barierkami ogrodzenia. Nadal towarzyszą nam znaki ścieżki przyrodniczej. Dochodzimy do potężnej grupy skalnej. Szlak wyprowadza nas na Zbójeckie Skały, gdzie przechodzimy tuż obok Groty Zbójeckiej. Po chwili szlak wiodący przez granitowe płyty obniża się bardzo stromo. Po lewej stronie mijamy Dziurawy Kamień. U podnóża skały skręcamy w lewo i dość stromo obniżamy się wygodną ścieżką. Trawersujemy teraz północny stok Chojnika. Po chwili krótkie, lecz strome zejście doprowadza nas do połączenia ścieżek, gdzie Y 15C, 11S – od zamku 20 min. Oba szlaki schodkami sprowadzają na szeroką ścieżkę, która obniżając się po chwili osiąga skraj lasu. Tu granica enklawy KPN obejmującej wzgórze Chojnik. Po prawej strefa wypoczynkowa. Dalej idziemy płasko, nie zmieniając kierunku. Przed nami zabudowania Sobieszowa. Po prawej mijamy szkółkę sadzonek leśnych, a za nią nieco oddalony budynek Dyrekcji KPN, w którym znajduje się Muzeum Przyrodnicze. Dochodząc do schodków warto się odwrócić dla ładnego widoku na Chojnik. Wkraczamy między zabudowania Sobieszowa i wkrótce dochodzimy do ul. B. Czecha, gdzie skręcamy w lewo. Przed mostem Y 16N, 11S, 15C. Nie przekraczając Wrzosówki skręcamy w prawo i przez skwer dochodzimy do ul. Sądowej, która doprowadza nas do drugiego mostu na Wrzosówce. Tu krańcowe znaki szlaków 11S, 15C, 16N oraz początek dydaktycznej ścieżki przyrodniczej – od zamku Chojnik dotąd 40-45 min.
Czasy przejść w kierunku przeciwnym: od mostu na Wrzosówce w Sobieszowie do granicy rezerwatu „Chojnik” – 20 min, do węzła szlaków przy zamku Chojnik – 1 godz., do Zachełmia – 1.45 godz., do Podgórzyna Górnego – 2.10 godz. GOT 9 pkt.
Uwagi ogólne
- Szlaki opatrzone są kolejnymi numerami, od 1 do 25, przy czym przy numerach poszczególnych szlaków umieszczone są zawsze symbole literowe informujące o kolorze szlaku; szlaki czerwone oznaczone są symbolem „C”, niebieskie-literą „N”, żółte -„Ż”, zielone -„Z”, czarne-symbolem „S”. Tak więc np. oznaczenie „3Z” określa szlak zielony opisany w przewodniku pod numerem 3, symbol „12N” oznacza szlak niebieski opisany pod numerem 12 itd.
- Skrzyżowania szlaków oznaczone są symbolem „X”, przy czym przyjąłem zasadę umieszczania na pierwszym miejscu szlaku przychodzącego z lewej strony (zasada ta stosowana jest i przy innych rodzajach węzłów szlaków). Tak więc np. oznaczenie „X3Z,12N” zawiera dodatkową informację, że – dla turysty podążającego zgodnie z kierunkiem opisu- znaki zielone dochodzą do węzła szlaków z lewej strony.
- Osobne oznaczenia przyjąłem dla częstych w terenie sytuacji, w których szlaki nie krzyżują się, lecz łączą, prowadząc dalej wspólnie, oraz dla sytuacji, w których biegnące razem szlaki rozwidlają się, rozchodzą.
- Rozwidlenia szlaków biegnących wspólnie oznaczone są w opisach tras symbolem „V”; np. oznaczenie „V8S, 23C” wskazuje, iż szlak czarny opisany pod numerem 8 oraz biegnący z nim wspólnie czerwony szlak nr 23 rozchodzą się (przy tym pierwszy z nich kieruje się w lewo).
- Połączenie się szlaków, dalej biegnących wspólnie oznaczane jest symbolem „Y”- np. oznaczenie „Y2Ż, 4N” wskazuje, że w danym miejscu zbiegają się dwa szlaki, prowadzące dalej wspólnie, przy czym znaki żółte dołączają z lewej strony.
- Dodatkowe oznaczenia zastosowane zostały dla zobrazowania sytuacji terenowej na rozstajach więcej niż dwóch szlaków. Gdy od „wiązki” np. trzech szlaków odłącza się jeden, a pozostałe biegną nadal wspólnie – informuje o tym litera „i”; np. oznaczenie „V3Z i 5N, 2Ż” wskazuje, że szlak zielony odłącza się (w lewo) od biegnących nadal razem szlaków niebieskiego i żółtego.
- Gdy natomiast równocześnie rozchodzą się wszystkie trzy (niekiedy cztery) biegnące wspólnie szlaki, sytuacja taka sygnalizowana jest dwukropkiem; np. oznaczenie „V3Z: V5N, 2Ż” informuje, że od węzła szlaków rozchodzą się równocześnie – kolejno od lewej strony – szlak zielony, niebieski i żółty.
- Podane w opisach tras czasy przejść nie uwzględniają czasu przeznaczonego na odpoczynki czy zwiedzanie zabytków.
- Punkty do Górskiej Odznaki Turystycznej (GOT) stanowią w każdym przypadku sumę punktacji dla całej trasy. Po opisie każdej z tras podane są czasy przejść w kierunku odwrotnym i suma punktów do GOT dla przeciwnego kierunku wędrówki.
Źródło: Bohdan W. Szarek „Kotlina Jeleniogórska„