Szlak zielony z Siedlęcina do Wojanowa

Trasa zielona – 3Z

Siedlęcin (PKP) – schronisko PTTK „Perła Zachodu” – Jelenia Góra – Koziniec – Wojanów – schronisko PTTK „Szwajcarka”
Czas przejścia 6.15 godz. GOT 29 pkt.

Wędrówkę „jeleniogórskim” odcinkiem Szlaku Zamków Piastowskich rozpoczynamy od stacji PKP w Siedlęcinie. Idziemy szosą ok. 200 m w kierunku południowym, po czym schodzimy z asfaltu w prawo. Polna droga biegnąca na zachód prowadzi przez łąki. Nieco w prawo widok na Siedlęcin, na dalszym planie wzgórza Wysoczyzny Rybnickiej, ponad którymi widoczne szczyty Karkonoszy.

Dochodząc do szerokiej polnej drogi obsadzonej drzewami skręcamy w lewo i po kilku minutach marszu wkraczamy między zabudowania wsi. Z prawej mijamy budynek szkoły i kościół poewangelicki. Obniżając się nieco, dochodzimy do utwardzonej drogi, gdzie skręcamy w prawo. Przechodzimy obok Klubu Rolnika, przed którym usytuowany jest przystanek WPK linii nr 5 z Jeleniej Góry. Za przystankiem kościół. Nie dochodząc końca muru okalającego świątynię, schodzimy z drogi w lewo. Ścieżka prowadzi w pobliżu wieży rycerskiej (po prawej).

Na rozwidleniu idziemy prosto i po chwili wychodzimy na drogę asfaltową. Mijając budynek leśniczówki skręcamy w prawo i szosą schodzimy do mostu na Bobrze. Po drugiej stronie rzeki skręcamy w lewo. Tu Y3Z, 2Ż (od stacji PKP 10-15 min).

Oba szlaki podążają asfaltową drogą wiodącą brzegiem Bobru, w górę rzeki. Podchodząc nieco stromo, po lewej mijamy Modrzewiową Wyspę. Dalej droga biegnie płasko i po 15-20 min od mostu doprowadza do zapory. Spiętrza ona wody Bobru, tworząc niewielki zalew zwany Jeziorem Modrym. Z korony zapory ładny widok w głąb przełomowej doliny Bobru zwanej Borowym Jarem, na otoczenie Jeziora Modrego i widoczne już schronisko „Perła Zachodu”.

Od zapory podchodzimy dalej drogą, nieco stromo. Po drugiej stronie zalewu, na zalesionym stoku, widoczne grupy skalne Wieżyca i Zamczysko (prowadzi do nich ścieżka przez most spinający brzegi rzeki tuż poniżej schroniska). Po 10 min podejścia od tamy dochodzimy do schroniska PTTK „Perła Zachodu”. Od stacji w Siedlęcinie 40-45 min. Tuż przy schronisku kamienna wieża widokowa, z której mocno ograniczony, lecz nadal malowniczy wgląd w dolinę Bobru. Na wysokości tej wieżyczki oba szlaki skręcają w prawo, schodząc na ścieżkę, która biegnie urwistym brzegiem rzeki. Podchodząc łagodnie pod ścianki skalne, po niespełna 10 min marszu od schroniska dochodzimy do ruin papierni nad zakolem rzeki. Miejsce to nosi nazwę Koniec Świata. Tu V2Ż i 3Z.

Skręcamy w prawo, na ścieżkę podchodzącą dość stromo pod stok Lipnika (494 m). Po 10 min skręcamy nieco w lewo, podejście staje się łagodniejsze. Następnie, skręcając lekko w prawo, szlak doprowadza do samotnie stojącej ławeczki. Dalej idziemy niemal płasko w kierunku południowym. Po dojściu do drogi leśnej, kierujemy się nią w lewo. Droga wznosi się grzbietem Siodła. Po kilku minutach podejścia obniżamy się łagodnie, nie zmieniając kierunku; dalej zejście staje się nieco strome. Po 30-35 min od papierni wychodzimy na skraj lasu. Przed nami widok na Jelenią Górę i zamykający horyzont masyw Karkonoszy. Nie zmieniając kierunku idziemy skrajem łąki, drogą obsadzoną drzewami, obniżając się nieco stromo. Później droga skręca w lewo i prowadzi już niemal płasko. Po 10 min od wyjścia z lasu Y2Ż, 3Z. Nieco dalej za znakami obu szlaków przekraczamy tory kolejowe. Po lewej Wzgórze Bolesława Krzywoustego z kopułą wieży widokowej widocznej ponad drzewami. Z prawej strony panorama Jeleniej Góry na tle Gór Sokolich i Rudaw Janowickich oraz widok na cały masyw Karkonoszy. Za przejazdem idziemy nieco w prawo, a po chwili w lewo – do ul. Jagiełły. Tu V3Z i 2Ż.
Skręcamy w lewo i podchodzimy nieco stromo pod Wzgórze Bolesława Krzywoustego.

Po minięciu drewnianej rzeźby woja piastowskiego, tuż przed drugą rzeźbą, skręcamy w prawo i dość stromo schodzimy do brzegu Kamiennej. Tu szlak kieruje się w lewo na mostek, po czym wzdłuż odnogi Bobru – Młynówki – doprowadza niebawem do ul. Zielnej. Nią idziemy w lewo, a następnie w prawo, w ul. Obrońców Pokoju. Mijamy po lewej zabytkowe zabudowania Zespołu Szkół Zawodowych i po kilku minutach osiągamy ul. Sobieskiego. Przechodzimy na drugą stronę ulicy i skręcamy w prawo. Mijamy po lewej dwa obiekty należące do dawnych fortyfikacji Jeleniej Góry: wieżę bramy Zamkowej i basteję. Na skrzyżowaniu ulic Y3Z, 2Ż. Idziemy dalej prosto.

Naprzeciw dworca PKS zakończenie szlaku 2Ż (od Wzgórza Krzywoustego około 20 min). My za znakami 3Z idziemy w górę pl. Stalingradu, z którego skręcamy w lewo, w aleję 15 Grudnia. Nieco dalej mijamy mieszczący się w pawilonie po prawej Wojewódzki Ośrodek Informacji Turystycznej. Po niespełna 10 min marszu od dworca PKS przechodzimy obok kaplicy Św. Anny, która ongiś wchodziła w skład fortyfikacji przy Bramie Wojanowskiej. Tu skręcamy w prawo, w ul. 1 Maja. Nieco dalej, przechodząc obok cerkiewki, warto zwrócić uwagę na dwa krzyże pokutne wmurowane w północną ścianę elewacji. Ulica l Maja doprowadza nas do Domu Wycieczkowego PTTK w Jeleniej Górze – od dworca PKS około 20 min. Tu węzeł szlaków 3Z i 4Ż. Na wysokości DW PTTK skręcamy w lewo, w tunel pod torami kolejowymi. Wychodzimy na ul. W. Pola, którą przecinamy wkraczając w ul. Złotniczą. Niżej, za stadionem, idziemy w lewo ul. Traktorową, która przy światłach sygnalizacyjnych skręca w prawo. Dochodzimy do mostu na Bobrze. Przed nami nowa dzielnica Jeleniej Góry – Zabobrze.

Po drugiej stronie rzeki schodzimy z ulicy w prawo po schodkach na ul. Wiejską. Mijamy zabudowania papierni, podążając w kierunku wschodnim między zabudowaniami dzielnicy Strupice – dawniej samodzielnej wsi. Przed nami Góry Sokole, po prawej fragmentaryczne widoki na Karkonosze. Na rozwidleniu ulic idziemy w prawo. Mijamy końcowy przystanek WPK linii nr 16. Ulica wznosi się łagodnie i doprowadza do miejsca, gdzie kończy się nawierzchnia asfaltowa. Tu rozwidlenie dróg polnych – dalej idziemy prosto. Prowadząca nas droga zbliża się do nasypu obwodnicy. Przekraczając potok Złotucha, idziemy dalej tuż przy nasypie. Polna droga nie zmieniając kierunku wznosi się łagodnie do poziomu dwupasmowej szosy. Za budynkiem z czerwonej cegły skręcamy w prawo i dochodzimy do pobliskiego przystanku PKS (wiata) i WPK linii nr 2 – od zejścia z asfaltu ul. Wiejskiej około 10 min.

Przekraczamy teraz szosę Jelenia Góra – Wrocław i obniżamy się nieco do ul. Batalionów Chłopskich w peryferyjnej dzielnicy Jeleniej Góry – dawnym przysiółku – Grabarach. Nie dochodząc baru „Przystanek” skręcamy w prawo na most. Szlak przekracza potok Radomierkę i podchodzi nieco stromo w kierunku południowo-wschodnim. Mijamy po prawej zabudowania gospodarstwa rolnego – z odcinka tego widok na Jelenią Górę. Dalej polna droga, wiodąca pomiędzy ogrodzeniami pastwiska, doprowadza do lasu. Biegnąc niemal poziomo śródleśna droga trawersuje południowy stok Kozińca i pozostawia zalesioną kulminację z lewej. Po 15 min marszu (od szosy „wrocławskiej”) wychodzimy na skraj lasu. Uwaga – szlak skręca tutaj w lewo! Nikła ścieżynka prowadzi nieco stromo na stok, tuż przy ogrodzeniu pastwiska, w kierunku północnym. Po chwili wiodąca pod górę ścieżka staje się szersza, a podejście dość strome. Podchodzimy wśród bukowego lasu, stromym stokiem Kozińca. W rejonie podszczytowym skręcamy w prawo i ścieżką – nadal stromą – osiągamy skałki na wierzchołku Kozińca (642 m); od zejścia z drogi 15 min, od szosy Jelenia Góra – Wrocław 30 min. W kierunku zachodnim ładny widok na Jelenią Górę i otoczenie kotliny. Dodatkową atrakcją panoramy z Kozińca jest widok unoszących się na niebie szybowców, w pobliżu bowiem znajduje się lotnisko Aeroklubu Jeleniogórskiego.

Z Kozińca schodzimy bardzo stromo (kilka schodków wykutych w skale), a dalej dość stromo, ścieżką w kierunku południowo-wschodnim. Po chwili z lewej strony – tuż przy” szlaku – nikłe ślady murów średniowiecznej warowni. Schodzimy dość stromo i na płytkim siodełku skręcamy w lewo. Szlak obniża się nadal dość stromo aż do wyjścia z lasu. Tu dochodzimy do polnej drogi (5-7 min od szczytu Kozińca) i skręcamy w lewo. Droga zagłębia się w las i łukiem skręca w prawo, podchodząc łagodnie. Po prawej, w prześwitach leśnych, widoki na Karkonosze. Droga obniża się nieco stromo i pod przeciwległym stokiem skręca w prawo. Po chwili osiągamy szeroką drogę leśną i nie zmieniając kierunku podchodzimy nią łagodnie. Na skraju lasu rozwidlenie dróg – idziemy prosto. Uwaga na znaki – za rozwidleniem szlak skręca w prawo, na ścieżkę prowadzącą gęstym i wysokim podszyciem leśnym. Dochodzimy do wyraźnej ścieżki i skręcamy w lewo. Ścieżka prowadząc przez las obniża się nieco stromo. Szlak przekracza strumyk i wiedzie nieco w prawo, łagodnie w górę. Po chwili wychodzimy z lasu. Ścieżka doprowadza do drogi, którą wkraczamy między zabudowania wsi Dąbrowica – od Kozińca 25-30 min.

Na łuku drogi w prawo, tuż przed budynkiem nr 43a, skręcamy w lewo. Polna droga wznosząc się łagodnie doprowadza nas na skraj lasu. Tu uwaga, brak znaków! Ze skrzyżowania dróg polnych, tuż przed brzegiem lasu, skręcamy w prawo. Wyraźną drogą podchodzimy nieco stromo przez łączkę, wkrótce wkraczając do lasu. Śródleśna droga, obniżając się nieco, zmienia kierunek łukiem w lewo. Na rozwidleniu dróg idziemy prosto, odtąd już płasko, aż do brzegu lasu. Roztacza się stąd panorama Karkonoszy, a nieco dalej (po lewej) Gór Sokolich i Rudaw Janowickich. Szlak prowadzi teraz w kierunku samotnie stojącego budynku. Za torami widoczny zbiornik wodny, zajmujący wyrobiska żwirowni w Wojanowie. Koło domku z czerwonej cegły wychodzimy na brukowaną drogę i skręcamy w lewo. Idziemy wzdłuż torów linii kolejowej Jelenia Góra – Wrocław. Po 250 m skręcamy w prawo, w tunel pod torami. Z niego kierujemy się w lewo polną drogą, wzdłuż nasypu kolejowego, prosto do bliskiej już stacji PKP w Wojanowie; od Dąbrowicy nieco ponad 20 min, z Kozińca niespełna 1 godz.

Nie zmieniając kierunku, poprzez placyk przed dworcem dochodzimy do drogi, którą przecinamy w prawo w skos. Przed nami na słupku przydrożnym znak skrętu szlaku – schodzimy z drogi po schodkach w prawo i przekraczamy strumyk. Dalej szlak prowadzi przez łąki w kierunku południowym. Uwaga: na odcinku tym ogrodzenia (głównie z drutów kolczastych) i brak znaków; należy kierować się ku najbliższej, niewielkiej kulminacji, pozostawiając ją po lewej. Z wzniesienia rozległy widok na Góry Sokole, Rudawy Janowickie i Karkonosze. Na ich tle zabudowania wsi Wojanów. Dalej należy kierować się wprost ku dobrze już widocznej wieży kościoła. Szlak pozostawia z prawej drugą kulminację na łąkach i schodzi łagodnie do polnej drogi. Nadal idziemy prosto, nieco dalej przekraczamy rów melioracyjny. Odtąd już wyraźna polna droga doprowadza nas do Wojanowa. Dochodzimy (20-25 min od stacji PKP) do drogi asfaltowej i skręcamy w lewo. Mijamy zabytkowy kościół w Wojanowie (klucz do świątyni w gospodarstwie naprzeciwko). Niebawem mijamy bar ,,Nad Bobrem” i przystanek WPK linii nr 11, za którym skręcamy w prawo na most. Po drugiej stronie Bobru kierujemy się w lewo. Nie dochodząc do bramy ruin pseudorenesansowej budowli, widocznej w głębi uliczki – skręcamy w prawo. Podchodzimy pod mur oficyny gospodarczej o niby-obronnej architekturze, mijamy samotnie stojący budynek i wkraczamy na polną drogę. Na rozwidleniu dróg idziemy w lewo. Po prawej widok na Wzgórza Karpnickie oraz zamykające horyzont Rudawy i Karkonosze. Dochodząc do skraju lasu wybieramy ponownie drogę w lewo. Dalej szlak wiedzie przez las, z którego prześwitów widoki na Góry Kaczawskie. Z drugiej polanki ładny widok na bliskie wzgórze Rudzik (500 m). Droga wznosi się łagodnie, cały czas prowadząc lasem. Przekraczamy strumyk i przechodzimy skrajem polanki zwanej Imieninową. Ładny z niej – choć mocno ograniczony – widok na stoki Sokolika i Krzyżnej Góry. Nieco dalej dochodzimy do skrzyżowania leśnych dróg. Skręcamy w drugą (górną) drogę w prawo. Podejście stokiem Sokolika – początkowo nieco strome staje się dość strome. Po skręcie szlaku w lewo podejście strome. Po niespełna 15 min od skrzyżowania leśnych dróg dochodzimy cło poprzecznie biegnącej ścieżki. Tu Y25C, 3Z, Skręcamy stąd w prawo, na Przełączkę 520 m, gdzie Y23N, 25C, 3Z. Po lewej urwisko Husyckich Skał. Za znakami trzech szlaków, nie zmieniając kierunku, podchodzimy stromo. Po chwili Y23N, 25C, 3Z, 24S. Dalej wyraźna ścieżka obniża się dość stromo i w kilka minut sprowadza do schroniska PTTK „Szwajcarka”; z Wojanowa PKP-1.50 godz. Tu kończy się ,,jeleniogórski” odcinek 150-kilometrowego ,,Szlaku Zamków Piastowskich”.

Czasy przejść w kierunku przeciwnym: od schroniska „Szwajcarka” do Wojanowa – 1.10 godz., do stacji PKP Wojanów – 1.35 godz.; Dąbrowica – 2 godz., Koziniec – 2.35 godz., DW PTTK w Jeleniej Górze – 3.50 godz., Jelenia Góra (Wzgórze Bolesława Krzywoustego) – 4.30 godz., schronisko PTTK „Perła Zachodu” – 5.20 godz., Siedlęcin – 5.45 godz., stacja PKP Siedlęcin – 6 godz. GOT 27 pkt.

Uwagi ogólne

  • Szlaki opatrzone są kolejnymi numerami, od l do 25, przy czym przy numerach poszczególnych szlaków umieszczone są zawsze symbole literowe informujące o kolorze szlaku; szlaki czerwone oznaczone są symbolem „C”, niebieskie-literą „N”, żółte -,,Ż”, zielone -„Z”, czarne-symbolem „S”. Tak więc np. oznaczenie „3Z” określa szlak zielony opisany w przewodniku pod numerem 3, symbol „12N” oznacza szlak niebieski opisany pod numerem 12 itd.
  • Skrzyżowania szlaków oznaczone są symbolem „X”, przy czym przyjąłem zasadę umieszczania na pierwszym miejscu szlaku przychodzącego z lewej strony (zasada ta stosowana jest i przy innych rodzajach węzłów szlaków). Tak więc np. oznaczenie „X3Z,12N” zawiera dodatkową informację, że – dla turysty podążającego zgodnie z kierunkiem opisu- znaki zielone dochodzą do węzła szlaków z lewej strony.
  • Osobne oznaczenia przyjąłem dla częstych w terenie sytuacji, w których szlaki nie krzyżują się, lecz łączą, prowadząc dalej wspólnie, oraz dla sytuacji, w których biegnące razem szlaki rozwidlają się, rozchodzą.
  • Rozwidlenia szlaków biegnących wspólnie oznaczone są w opisach tras symbolem „V”; np. oznaczenie „V8S, 23C” wskazuje, iż szlak czarny opisany pod numerem 8 oraz biegnący z nim wspólnie czerwony szlak nr 23 rozchodzą się (przy tym pierwszy z nich kieruje się w lewo).
  • Połączenie się szlaków, dalej biegnących wspólnie oznaczane jest symbolem „Y”- np. oznaczenie „Y2Ż, 4N” wskazuje, że w danym miejscu zbiegają się dwa szlaki, prowadzące dalej wspólnie, przy czym znaki żółte dołączają z lewej strony.
  • Dodatkowe oznaczenia zastosowane zostały dla zobrazowania sytuacji terenowej na rozstajach więcej niż dwóch szlaków. Gdy od „wiązki” np. trzech szlaków odłącza się jeden, a pozostałe biegną nadal wspólnie – informuje o tym litera „i”; np. oznaczenie „V3Z i 5N, 2Ż” wskazuje, że szlak zielony odłącza się (w lewo) od biegnących nadal razem szlaków niebieskiego i żółtego.
  • Gdy natomiast równocześnie rozchodzą się wszystkie trzy (niekiedy cztery) biegnące wspólnie szlaki, sytuacja taka sygnalizowana jest dwukropkiem; np. oznaczenie „V3Z: V5N, 2Ż” informuje, że od węzła szlaków rozchodzą się równocześnie – kolejno od lewej strony – szlak zielony, niebieski i żółty.
  • Podane w opisach tras czasy przejść nie uwzględniają czasu przeznaczonego na odpoczynki czy zwiedzanie zabytków.
  • Punkty do Górskiej Odznaki Turystycznej (GOT) stanowią w każdym przypadku sumę punktacji dla całej trasy. Po opisie każdej z tras podane są czasy przejść w kierunku odwrotnym i suma punktów do GOT dla przeciwnego kierunku wędrówki.

Źródło: Bohdan W. Szarek „Kotlina Jeleniogórska”

Dodaj komentarz