Szlak żółty z Piechowic

Trasa żółta – 18Ż

Piechowice – Cicha Dolina – Trzmielak (skałka Skarbczyk) – Grzybowiec – Jagniątków – Przesieka – Borowice
Czas przejścia 4 godz. GOT 22 pkt.

Wędrówkę rozpoczynamy w centrum Piechowic, gdzie w pobliżu kawiarni „Kolorowej”, na wysokości 390 m znajduje się węzeł szlaków – V 18Ż, 19N, 17Z. Szlak 18Ż wiedzie nas w kierunku wschodnim ul. Żymierskiego. Na rozwidleniu ulic skręcamy w prawo i przekraczamy most na Kamiennej. Przed kościołem schodzimy z głównej ulicy w prawo, w ul. Słowackiego. Opuszczając ostatnie zabudowania Piechowic szlak wkracza na polną drogę, którą łagodnie podchodzimy przez łąkę. Przed nami widok na Sobiesz (633 m) i Trzmielak (637 m).

Nie zmieniając kierunku, po kilku min marszu (od kościoła 10-12 min) dochodzimy do wylotu Cichej Doliny – od węzła szlaków w Piechowicach 18-20 min. Po drugiej stronie strumienia grupa skalna z otworami dawnych wyrobisk. Nie przekraczając potoku skręcamy w prawo i polną drogą idziemy w górę doliny. Po niespełna 10 min marszu rozwidlenie dróg – szlak skręca tu w lewo, przez mostek. Nadal wyraźna droga wyprowadza nas niebawem na polanę.

Nie zmieniając kierunku podchodzimy łagodnie. Tuż przed ścianą lasu skrzyżowanie dróg – od węzła szlaków w Piechowicach 35 min. Idziemy prosto, by po chwili skręcić w lewo na wyraźną ścieżkę, która wchodząc w las kieruje się w prawo. Dość strome podejście zachodnim stokiem Trzmielaka po 15-20 min doprowadza do skrzyżowania leśnych ścieżek przy skałce Skarbczyk (633 m) na bocznym ramieniu Trzmielaka. Tu Y 16N, 18Ż (szlak 16N sprowadza w 45 min do Sobieszowa, w kierunku wschodnim nieznakowana ścieżka wiedzie do Jagniątkowa – 15 min).

Skręcamy w prawo i za znakami obu szlaków idziemy w kierunku południowo-zachodnim. Po lewej, w prześwitach leśnych, ograniczone widoki na Śnieżne Kotły. Po kilku minutach marszu wkraczamy w stary, mieszany las bukowy, porastający wschodnie skłony Grzybowca (571 m). Podejście staje się miejscami strome. Po 15 min marszu od Skarbczyka wychodzimy na podszczytową polanę Grzybowca. Idziemy w lewo, a po przekroczeniu asfaltowej ścieżki w prawo i do góry. Podchodzimy do dużego budynku, przy którym (na wysokości 710 m) X 18Ż, 16N, 20Z – z Piechowic 1.15 godz. (panorama roztaczająca się z tego miejsca opisana jest przy trasie 20Z)

Wiodący nas szlak tuż przed budynkiem skręca w lewo i wspólnie ze szlakiem 20Z okrąża zabudowanie. Po chwili oba szlaki skręcają w lewo i stromo obniżają się przez las. Przekraczamy leśną drogę i nieco dalej, już na płaskim terenie, skręcamy w lewo, gdzie na niewielkiej polance V 20Z i 18Ż. Za znakami żółtymi krótko idziemy prosto do skraju łąki. Tu skręcamy w prawo, a po chwili w lewo. Dość stromo schodzimy przez łąkę ku widocznym w dole zabudowaniom Jagniątkowa. Przed nami rozległy widok na Żar (680 m), Kopiastą (681 m) i Szerzawę (706 m), w dali dobrze widoczna grupa skalna Pielgrzymy (1204 m); w głębi widać stożek Śnieżki (1602 m) i skałę Słonecznik (1423 m), od której w prawo Kocioł Smogorni i Hutniczy Grzbiet. Obniżająca się ścieżka w połowie stoku skręca w lewo, a nieco niżej w prawo. Przechodzimy – pozostawiając kościół po lewej – obok samotnego zabudowania, przy którym skręcamy w lewo i po chwili dochodzimy do drogi asfaltowej; od węzła szlaków pod Grzybowcem 20-25 min.

Nie zmieniając kierunku idziemy szosą, obniżając się w kierunku wschodnim. Po chwili z prawej strony dołączają szlaki czarny i niebieski, sprowadzające z grzbietu Karkonoszy. Niebawem przekraczamy most na Wrzosówce. Tu, na skrzyżowaniu dróg w Jagniątkowie, na wysokości 520 m – węzeł szlaków zwany Grunwald. Do tego miejsca z Piechowic 1.30 godz., od węzła szlaków pod Grzybowcem 25-30 min. W pobliżu przystanek WPK linii nr 15. Tuż przy moście ujście potoku Brocz do Wrzosówki. Na skrzyżowaniu dróg V 9N, 18Ż; szlak czarny, prowadzący w Karkonosze będzie jeszcze nadal towarzyszył naszej trasie.

Z mostu skręcamy w prawo i podchodzimy ul. Parkową w kierunku południowym. Po chwili mijamy po prawej bar „Tramp”. Po 15 min marszu, w miejscu gdzie kończy się nawierzchnia asfaltowa, wkraczamy na teren Karkonoskiego Parku Narodowego. Nieco dalej most na potoku Sopot (2 min marszu od mostu, w lewo, ciekawa zapora gruzowa na potoku). Dalej idąc drogą mijamy po prawej leśniczówkę – Obwód Ochronny Parku Narodowego – i niebawem dochodzimy do skrzyżowania dróg. Tu miejsce odpoczynkowe (mapa KPN, stół, ławy) i rozwidlenie tras znakowanych – od węzła szlaków w Jagniątkowie 20 min. Znaki czarne wiodą nadal prosto, prowadząc na grań Karkonoszy, do Głównego Szlaku Sudeckiego („Petrowka”, 2.40 godz.). My za znakami szlaku 18Ż skręcamy w lewo (na wschód), w szeroką Drogę pod Reglami.

Dalej, na skrzyżowaniu dróg leśnych znaki prowadzą prosto. Po chwili dochodzimy do rozwidlenia, gdzie kierujemy się drogą w lewo. Nieco dalej odsłania się z prawej strony ładny, choć ograniczony widok na Karkonosze – widoczna skała Słonecznik na stoku Smogorni (1489 m). Dalej już bezwidokowa Droga pod Reglami wiedzie nas doliną Ziębnika, wciętą między kulminacje Szerzawy (706 m) z lewej i Czerwienią (615 m) z prawej. Idziemy przez las o urozmaiconym drzewostanie (świerki, sosny, drzewa liściaste), by po 30 min marszu osiągnąć zachodni kraniec Przesieki.

Wychodząc z lasu wkraczamy na asfaltowaną ul. Zachełmską. Po lewej duży ośrodek wczasowy „Łucznik”. Za znakami żółtymi skręcamy w prawo. Ze szlaku ładny widok na Suchą Górę (1113 m) oraz Mały Szyszak (1435 m). Dochodząc do ul. Dolina Czerwienią kierujemy się w lewo. Po chwili Y 20Z, 18Ż. Oba szlaki przekraczają mostek na potoku Czerwień. Za mostkiem skręcamy w prawo i podchodzimy asfaltową drogą. Po lewej widok na Przesiecką Górę (610 m) i rozłożone na jej południowym stoku ośrodki wypoczynkowe. Po prawej mijamy drewnianą budkę – dolną stację wyciągu orczykowego, za którą schodzimy z asfaltu w prawo. Kamienista ścieżka prowadzi nas dość stromo w górę. Po lewej widok na zabudowania Przesieki, w dali widoczne wzgórze Grodna (506 m), należące do pasma Wzgórz Łomnickich. Widokowa, miejscami dość stroma ścieżka doprowadza nas do drogi asfaltowej w Górnej Przesiece. Skręcamy w prawo. Z szosy – przy której Y 12N i 18Ż, 20Z – w lewo widok na Stawy Podgórzyńskie i Kotlinę Jeleniogórską. Podchodząc szosą, łukiem okrążamy niewielką kulminację i po chwili dochodzimy do położonego na wysokości 600 m węzła szlaków – X 18Ż, 20Z, 12N, 14S;z Jagniątkowa około 1.30godz.

Tuż przy drogowskazie schodzimy z drogi w lewo za znakami szlaków 18Ż, 20Z i 14S. Szeroka ścieżka podchodzi łagodnie na Złoty Widok (610 m), łukiem zmieniając kierunek na południowy. Niebawem strome zejście przez łąkę do samotnie stojącego budynku, gdzie skręcamy w lewo. Po chwili Y 14S i 20Z, 18Ż. Idziemy w prawo, osiągając na skraju lasu V 20Z i 18Ż. Znaki zielone sprowadzają w kilka minut do wodospadu Podgórnej (dalszy odcinek można także przejść szlakiem 20Z, gdyż łączy się on ze szlakiem 18Ż w Borowicach).

Kontynuując wędrówkę szlakiem żółtym – idziemy dalej prosto do bliskiego już mostu na Podgórnej. Skręcamy w lewo na most. Po jego przekroczeniu podchodzimy dość stromo, lecz krótko przez las. Podejście niebawem staje się łagodniejsze, a po chwili ścieżka nawet nieco się obniża. Później łagodnie wznosi się, by doprowadzić nas do szerokiej drogi leśnej. Tu szlak skręca w lewo na most, przekracza potok Myją i kieruje się w prawo – do tego miejsca od węzła szlaków w Przesiece 25-30 min. Dalej idziemy przez las podchodząc łagodnie, by po 10 min od mostu na Myi dojść do szosy zwanej Drogą Sudecką. Skręcamy w lewo i po 200 metrach marszu asfaltem dochodzimy do X 18Ż, 20Z, 13N w Borowicach – z Przesieki 40-45 min. Nieco dalej przystanek WPK linii nr 14. Tu kończy się trasa 18Ż (dalej znaki żółte prowadzą przez Borowice w Karkonosze – do Polany 2.15 godz., do skały Słonecznik 2.45 godz.).

Czasy przejść w kierunku przeciwnym: z Borowic do Przesieki – 40 min, do Jagniątkowa – około 2 godz., na Grzybowiec – 2.35 godz., do Piechowic – 3.30 godz. GOT 19 pkt.

Uwagi ogólne

  • Szlaki opatrzone są kolejnymi numerami, od 1 do 25, przy czym przy numerach poszczególnych szlaków umieszczone są zawsze symbole literowe informujące o kolorze szlaku; szlaki czerwone oznaczone są symbolem „C”, niebieskie-literą „N”, żółte -„Ż”, zielone -„Z”, czarne-symbolem „S”. Tak więc np. oznaczenie „3Z” określa szlak zielony opisany w przewodniku pod numerem 3, symbol „12N” oznacza szlak niebieski opisany pod numerem 12 itd.
  • Skrzyżowania szlaków oznaczone są symbolem „X”, przy czym przyjąłem zasadę umieszczania na pierwszym miejscu szlaku przychodzącego z lewej strony (zasada ta stosowana jest i przy innych rodzajach węzłów szlaków). Tak więc np. oznaczenie „X3Z,12N” zawiera dodatkową informację, że – dla turysty podążającego zgodnie z kierunkiem opisu- znaki zielone dochodzą do węzła szlaków z lewej strony.
  • Osobne oznaczenia przyjąłem dla częstych w terenie sytuacji, w których szlaki nie krzyżują się, lecz łączą, prowadząc dalej wspólnie, oraz dla sytuacji, w których biegnące razem szlaki rozwidlają się, rozchodzą.
  • Rozwidlenia szlaków biegnących wspólnie oznaczone są w opisach tras symbolem „V”; np. oznaczenie „V8S, 23C” wskazuje, iż szlak czarny opisany pod numerem 8 oraz biegnący z nim wspólnie czerwony szlak nr 23 rozchodzą się (przy tym pierwszy z nich kieruje się w lewo).
  • Połączenie się szlaków, dalej biegnących wspólnie oznaczane jest symbolem „Y”- np. oznaczenie „Y2Ż, 4N” wskazuje, że w danym miejscu zbiegają się dwa szlaki, prowadzące dalej wspólnie, przy czym znaki żółte dołączają z lewej strony.
  • Dodatkowe oznaczenia zastosowane zostały dla zobrazowania sytuacji terenowej na rozstajach więcej niż dwóch szlaków. Gdy od „wiązki” np. trzech szlaków odłącza się jeden, a pozostałe biegną nadal wspólnie – informuje o tym litera „i”; np. oznaczenie „V 3Z i 5N, 2Ż” wskazuje, że szlak zielony odłącza się (w lewo) od biegnących nadal razem szlaków niebieskiego i żółtego.
  • Gdy natomiast równocześnie rozchodzą się wszystkie trzy (niekiedy cztery) biegnące wspólnie szlaki, sytuacja taka sygnalizowana jest dwukropkiem; np. oznaczenie „V 3Z: V 5N, 2Ż” informuje, że od węzła szlaków rozchodzą się równocześnie – kolejno od lewej strony – szlak zielony, niebieski i żółty.
  • Podane w opisach tras czasy przejść nie uwzględniają czasu przeznaczonego na odpoczynki czy zwiedzanie zabytków.
  • Punkty do Górskiej Odznaki Turystycznej (GOT) stanowią w każdym przypadku sumę punktacji dla całej trasy. Po opisie każdej z tras podane są czasy przejść w kierunku odwrotnym i suma punktów do GOT dla przeciwnego kierunku wędrówki.

Źródło: Bohdan W. Szarek „Kotlina Jeleniogórska

Dodaj komentarz