Osiedle Czarne: pośród niewielkich jednorodzinnych domków stanowiących w przeważającej części zabudowę osiedla wznosi się olbrzymia, wysoka na ponad dwadzieścia pięć metrów, bryła renesansowego dworu. Udokumentowane początki tej budowli sięgają drugiej połowy XVI wieku, ale liczne podania i legendy, a także efekty prac archeologicznych wskazują, że zabytek może posiadać znacznie dłuższą historię.
W początku XVI wieku zadomawiają się tutaj Schaffgotschowie, których przedstawiciel Kaspar II rozpoczyna budowę obecnego dworu w stylu wczesnego renesansu. Okres wojny trzydziestoletniej jest tragiczny także dla społeczności zamieszkującej Dolinę Pijawnika; w roku 1623 w dworze wybucha pożar, w wyniku którego zniszczeniu ulega także młyn i szereg zabudowań chłopskich.
Spis majątków ziemskich przeprowadzony w roku 1704 potwierdza przynależność dworu i folwarku do miasta. Fakt ten upamiętnia również ozdobny napis umieszczony na wielkiej płycie, którą obecnie oglądać można w holu na pierwszym piętrze.
Z chwilą przejęcia majątku przez PPH Wojanów i utworzeniu tutaj PGR-u, zabytek popada w ruinę; już w końcu lat siedemdziesiątych XX wieku jest doszczętnie zdewastowany i rozkradziony; w roku 1981 jeleniogórskie Koło Polskiego Klubu Ekologicznego rozpoczyna kampanie o uratowanie dworu. Od września roku 1997 do maja 1998 następuje adaptacja pierwszych pomieszczeń dworu, pomiędzy grudniem roku 1999 a lutym 2002 trwają kompleksowe prace ogólnobudowlane i konserwatorskie w całym obiekcie.
W przeprowadzonych pracach konserwatorskich i odtworzeniowych dużą wagę przywiązywano do wykorzystania oryginalnych elementów wyposażenia wnętrz. Zaświadcza o tym strop holu na pierwszym piętrze, oraz podobny strop dużej sali konferencyjnej, obydwa zrekonstruowane z wielkich drewnianych belek, które również w przeszłości tworzyły sufity reprezentacyjnych komnat kasztelu. W czasie prac renowacyjnych na ścianach sal i korytarzy odsłonięto fragmenty renesansowych malowideł, które pomimo ich nienajlepszego stanu pieczołowicie zabezpieczono. W trakcie kilkunastomiesięcznych robót otworzono sporą ilość dworskich wnętrz, przywracając im dawną świetność. W salach parteru obok pomieszczeń mieszkalnych znalazła miejsce również pracownia kamieniarska, gdzie miedzy innym rekonstruowany jest również zabytkowy portal bramy głównej.