Pałac Lenno, Zamek Wleń
Wleń, jedno z najstarszych polskich miast, położone jest po lewej stronie Bobru, prawie pośrodku drogi pomiędzy Jelenią Górą, a Lwówkiem Śląskim. Dolina rzeki na odcinku wleńskim jest fragmentem Parku Krajobrazowego o wyjątkowych walorach turystycznych i przyrodniczych. Gród we Wleniu był obiektem obronnym o specyficznym typie konstrukcji umocnień i stanowił ważne ogniwo w systemie obronnym na czesko – polskim pograniczu. Budowla, której burzliwa historia zapisała się oprócz dokumentów także w licznych legendach i podaniach, dotrwała w niezłym stanie do czasów wojny trzydziestoletniej, kiedy zamek był kilkakrotnie oblegany i zdobywany przez wojska szwedzkie i cesarskie. Wreszcie w 1646 roku został podpalony, i popadł całkowicie w ruinę. Po wojnie trzydziestoletniej nowy właściciel majątku nie podjął odbudowy zniszczonego zamku, lecz zbudował poniżej na stokach góry nowy pałac, w którym zamieszkał.
Zespół pałacowy wraz z otaczającym go dziesięciohektarowym parkiem przechodził przez różne i nie zawsze łaskawe koleje losu; po drugiej wojnie światowej mieścił się tutaj szpital kolejowy, a następnie Państwowe Gospodarstwo Rolne, którego działania doprowadziły do całkowitej niemal dewastacji zabytkowych obiektów. Obecnie pałac i jego najbliższe otoczenie jest przywracane do stanu świetności przez Luka Vanhauwaerta, Belga który nabył obiekt przed kilkoma laty. Od niedawna okolica zamku znajduje sie pod ochroną: utworzono tu rezerwat przyrody „Góra Zamkowa” o powierzchni 21 ha. Ochronie podlegają leśne zbiorowiska klonowo-lipowe, a także inne unikalne rośliny porastające zbocza wzgórza.
Niestety, w kwietniu 2006r. runął dziesięciometrowy odcinek wysokiego na 7 metrów muru zewnętrznego warowni. Na razie nie wiadomo, czy mury będą odbudowywane. Fachowcy twierdzą, że jeżeli w najbliższym czasie nie zostaną podjęte odpowiednie działania zawalić może się także zamkowa wieża nadmiernie obciążona betonowym kołnierzem platformy widokowej.