Cieplice, to uzdrowiskowa część Jeleniej Góry, a zarazem najstarsze polskie uzdrowisko.O ścisłym związku miejscowości z ciepłymi źródłami świadczy najstarszy zachowany dokument, który ich dotyczy. W 1281 r. książę lwówecki Bernard podarował zakonowi joannitów ze Strzegomia tutejsze źródła i okolicę. Joannici, znani przede wszystkim jako zakon szpitalików opiekujący się chorymi wznieśli w Cieplicach w roku 1288 pierwszy gościniec dla chorych.
W drugiej połowie XIV wieku nowym właścicielem Cieplic został Gotsche Schoff, rycerz na usługach księcia Bolka II Świdnicko – Jaworskiego. W rękach jego potomków, Schaffgotschów, miejscowość pozostawała przez następne stulecia.
Po pożarze zamku Chojnik w roku 1675 Schaffgotschowie przenieśli swą siedzibę rodową do renesansowego pałacu w Cieplicach.
Na przestrzeni wieków dużym zmianom ulegał wygląd i wystrój cieplickiego pałacu oraz jego najbliższego otoczenia. W roku 1720 obok rezydencji powstała barokowa oficyna, dzieło znanego budowniczego, Eliasza Scholza. Na tyłach pałacu rozciągał się francuski ogród z altanami, domkami letnimi i fontannami. Pięćdziesiąt lat później pałac i przybudówkę poddano renowacji, podczas której budynek przykryto mansardowym dachem. W nowym kształcie rezydencja istniała do 27 października 1777 roku, kiedy strawił ją pożar.
Z inicjatywy hrabiego Johanna Nepomuka von Schaffgotsch w roku 1792 został rozebrany barokowy pałacyk. W wyniku przeprowadzonych prac powstała okazała, trójpiętrowa budowla z trzema szerokimi skrzydłami. Front budowli zdobiły dwa portalowe ryzality o bogatej ornamentyce. Od tego czasu aż do dnia dzisiejszego architektura pałacu dominuje nad Cieplicami. Na szczególna uwagę zasługuje również wnętrze rezydencji, szczególnie wielka sala balowa, strojna w empirowa sztukaterię.
Powojenne losy cieplickiego pałacu były dość łaskawe dla zabytkowych wnętrz; w rezydencji mieścił się najpierw internat szkolny, później pełniła ona funkcje domu wczasowego dla funkcjonariuszy Rady Państwa. Przez pewien czas w pałacu mieściła się siedziba Związku Harcerstwa Polskiego. Od połowy lat siedemdziesiątych gospodarzem zabytku została Politechnika Wrocławska, co w zdecydowanie pozytywny sposób odbiło się na wyglądzie pałacu.