Dzisiejszy pałac zbudowano na skarpie, nad dawnym korytem rzeki Piławy, z inicjatywy Sigismunda von Zedlitz und Lepie około 1720 roku. Projekt ziemiańskiej siedziby wykonał prawdopodobnie Felix Anton Hammerschmidt ze Świdnicy. Na teren posiadłości wchodzi się dużą bramą. Charakterystyczny jest czworokątny układ budynków z nieobudowanym wjazdem na podwórze i stojący osobno pałac.
Początkowo rezydencja miała tylko wysoki parter i piętro, a na poddaszu znajdowała się jedynie mansarda. Dopiero pod koniec XIX wieku rozbudowa poddasza zmusiła właścicieli do dobudowania obu bocznych skrzydeł ze schodami. Najładniejszą częścią tej prostej budowli są schody prowadzące do bogato zdobionego wnętrza. Nad wejściem wiszą herby rodzin Burt i von Moltke. Ten ostatni, przedstawiający trzy cietrzewie odnajdujemy powtórnie w dolnym holu koło schodów.
Sala balowa o pięknym wystroju pełniła niegdyś funkcję jadalni. Pomieszczenie zachowało się w niezłym stanie i z tego powodu zdecydowano się na jego całkowite odtworzenie, wraz z dużym piecem, pięknym kominkiem i sztukaterią zdobiącą sufit i ściany. Z prawej strony holu znajduje się wejście do biblioteki i położonej za nią galerii. Z salach z lewej strony prezentowana jest stała ekspozycja mówiąca o ludziach Kręgu z Krzyżowej, oraz o działaczach polskiej „Solidarności.
Pałacowa klatka schodowa zwraca uwagę olbrzymimi freskami, które powstały w roku 1900 dla uczczenia setnej rocznicy urodzin feldmarszałka von Moltke. Obrazują one świadomość historyczną wilhelmińskich Niemiec w przededniu I wojny światowej.
Pierwsze malowidło zatytułowane „Hańba” autorstwa Sigismunda Lipińskiego ukazuje zdobycie Lubeki przez armie francuską 6 listopada 1806 roku. Chłopiec w dolnym prawym rogu fresku przedstawia Helmutha von Moltke, późniejszego feldmarszałka, zaszokowanego widokiem francuskiej maruderów plądrujących miasto.
Drugi fresk, „Odwet” pędzla Waltera von Looz pokazuje zwycięską niemiecka armie w Paryżu 1 marca 1871 roku. Tutaj feldmarszałek, już pochylony wiekiem, wjeżdża na siwym koniu i odbiera meldunek.