WIELKI STAW
Basen Wielkiego Stawu znajduje się na wysokości 1225 m n. p. m. (rys. 2). Jego długość wynosi 531 m, a szerokość w najszerszym miejscu 172 m. Powierzchnia wody ma 563 ary i znajduje się o 42 m wyżej niż powierzchnia wody Małego Stawu. Strome ściany skalne, otaczające Wielki Staw od strony południowo-zachodniej i północno-zachodniej, wznoszą się do wysokości 275 m nad poziom wody tego górskiego jeziora polodowcowego. Jego głębokość osiąga 23 m.
Stoki południowo-wschodnie doliny Wielkiego Stawu są porośnięte większymi i mniejszymi płatami kosodrzewiny, między którymi rozprzestrzeniają się zbiorowiska zarostowe, złożone z tych samych gatunków drzew i krzewów, jakie rosną nad Małym Stawem. Brzegi południowo-wschodnie, wschodnie i częściowo północno-wschodnie Wielkiego Stawu są utworzone przez moreny czołowe o wysokości ponad 8 m, schodzące tarasowate. W niższych swych częściach wysuwają się one i wrzynają się w taflę jeziora szerokim półwyspem, u którego czoła wysokość terasy morenowej sięga już zaledwie 1,5 m. Po bokach moreny sterczą duże i małe bloki skalne, sięgające dość daleko od brzegu w głąb lustra wody. Brzeg zaś wschodni Wielkiego Stawu otaczają połogie stoki skalne, które wyklinowują się w niewysoki garb, schodzący łagodnie ku temu jezioru. Wał kamienisty jest porośnięty gęstymi łanami kosodrzewiny, między którymi przemyka się wąska ścieżka górska, prowadząca na brzeg Wielkiego Stawu. Nieco w lewo od tej ścieżki wypływa z Wielkiego Stawu potok górski, wijący się niżej wstęgą w lesie świerkowym górnego regla i wpadający do Łomnicy u stóp stoku kamienistego. Niedaleko od miejsca, skąd wypływa ów potok górski, w płytkiej strefie przybrzeżnej Wielkiego Stawu znajduje się łąka podwodna, która składa się z niskich kępek listków szczeciniastych poryblina jeziornego (Isoetes lacustris L.), rosnącego gęsto na piaszczystym dnie jeziora. Jest to roślina wodna zarodnikowa, stanowiąca osobliwość florystyczną Karkonoszy, ponieważ rośnie poza tym tylko na dnie czystych jezior Polski Północnej, i to bardzo rzadko. W Karkonoszach na dnie Wielkiego Stawu poryblin jeziorny ma więc swoje stanowisko najdalej wysunięte na południowy zachód.
Wśród zbiorowisk zaroślowych na połogich stokach doliny Wielkiego Stawu rosną pojedynczo i w różnej wielkości kępach duże byliny, które tworzą ziołorośla podobne do znanych nam już znad Małego Stawu. Trafiają się wśród nich wielkie rośliny baldaszkowe, np. biedrzeniec wielki, żebrowiec górski (Pleurospermum austriacum (L.) Hoffm.) i barszcz zwyczajny (Heracleum sphondylium L.), a tu i ówdzie pojawia się z rzadka okazały arcydzięgiel litwor.
Około 7 km na zachód od Wielkiego Stawu, blisko drogi ciągnącej się wierzchowiną wzdłuż granicy czeskiej znajduje się Czarny Kocioł.
Źródło: Stefan Macko „Świat roślin Karkonoskiego Parku Narodowego”