Wiek XVII i pierwsze lata XVIII w.
Pierwszym centrum – bazą turystyczną po płn. stronie Karkonoszy staje się uzdrowisko Cieplice.
Stąd wychodzi się na krótkie spacery i dalsze wycieczki co najmniej do dwóch miejsc: na zamek Chojnik i na Śnieżkę (od 1681). Ta druga wycieczka musi być min. dwudniowa, noclegów udziela buda Hampla. Przez wiele lat oprócz Śnieżki i źródeł Łaby innych miejsc w wyższych partiach Karkonoszy jednak się nie odwiedza! Ludzie prowadzący tam wycieczki reszty gór też nie znają! Nie ma tam jeszcze ustalonego szczegółowego nazewnictwa. Od końca XVII w. w budach pasterskich udostępnia się księgi pamiątkowe dla wędrowców. Najstarsza znana z budy Hampla pochodzi z roku 1696. Wynika z nich, że już w 1. poł. XVIII w. wybierali się na Śnieżkę ludzie z całej praktycznie Europy. Księgi te były popularne do końca XIX w., gdy wyparły je karty pocztowe. Inne atrakcje (nieco późniejsze) to wodospad Szklarki, huty w Szklarskiej Porębie, kopalnie i sztolnie w rejonie Kowar i Sowiej Doliny.
Brak informacji, czy z uzdrowisk w rejonie Wałbrzycha (Stary Zdrój i Szczawno) są urządzane w tym czasie jakieś wycieczki.