Trasa czerwona – 25C
Schronisko PTTK „Szwajcarka” – Sokolik
Czas przejścia 25 min. GOT 3 pkt.
Od schroniska „Szwajcarka” idziemy razem ze szlakami 3Z, 23N i 24S. Po 10 min marszu, na wysokości Husyckich Skał, V 24S i 3Z, 23N, 25C.
Ścieżka w prawo wiedzie do punktu widokowego na szczycie Husyckich Skał. Za znakami trzech szlaków schodzimy krótko, lecz stromo – na Przełączkę 520 m. Tu V 3Z, 25C i 23N. Nieco dalej wyraźna ścieżka wkracza w las, gdzie V 3Z i 25C. Za znakami czerwonymi podchodzimy dość stromo wyraźną ścieżką, która po chwili skręca w prawo; na zakręcie od szlaku odchodzi w lewo nieznakowana ścieżka do skał Krzywa Turnia, Sukiennice i dalej na szczyt Sokolika.
Po skręcie w prawo szlak 25C podchodzi dość stromo południowym stokiem. Niebawem skręcamy w lewo, po chwili w prawo i dochodzimy do szczytowej skały Sokolika. Po 25 min od schroniska, na wysokości 622 m, zakończenie szlaku. Skalisty wierzchołek Sokolika (642 m) osiągamy wychodząc po metalowych schodkach. Z usytuowanej na szczycie platformy roztacza się rozległy widok w kierunku północno-zachodnim, północnym i wschodnim.
Czas przejścia w kierunku przeciwnym: 15 min. GOT 2 pkt. Nieco dłużej trwa zejście innym wariantem – początkowo nieznakowanym – do Sukiennic i Krzywej Turni, od której trzeba skierować się w lewo do szlaku 25C.
Uwagi ogólne
- Szlaki opatrzone są kolejnymi numerami, od 1 do 25, przy czym przy numerach poszczególnych szlaków umieszczone są zawsze symbole literowe informujące o kolorze szlaku; szlaki czerwone oznaczone są symbolem „C”, niebieskie-literą „N”, żółte -„Ż”, zielone -„Z”, czarne-symbolem „S”. Tak więc np. oznaczenie „3Z” określa szlak zielony opisany w przewodniku pod numerem 3, symbol „12N” oznacza szlak niebieski opisany pod numerem 12 itd.
- Skrzyżowania szlaków oznaczone są symbolem „X”, przy czym przyjąłem zasadę umieszczania na pierwszym miejscu szlaku przychodzącego z lewej strony (zasada ta stosowana jest i przy innych rodzajach węzłów szlaków). Tak więc np. oznaczenie „X3Z,12N” zawiera dodatkową informację, że – dla turysty podążającego zgodnie z kierunkiem opisu- znaki zielone dochodzą do węzła szlaków z lewej strony.
- Osobne oznaczenia przyjąłem dla częstych w terenie sytuacji, w których szlaki nie krzyżują się, lecz łączą, prowadząc dalej wspólnie, oraz dla sytuacji, w których biegnące razem szlaki rozwidlają się, rozchodzą.
- Rozwidlenia szlaków biegnących wspólnie oznaczone są w opisach tras symbolem „V”; np. oznaczenie „V8S, 23C” wskazuje, iż szlak czarny opisany pod numerem 8 oraz biegnący z nim wspólnie czerwony szlak nr 23 rozchodzą się (przy tym pierwszy z nich kieruje się w lewo).
- Połączenie się szlaków, dalej biegnących wspólnie oznaczane jest symbolem „Y”- np. oznaczenie „Y2Ż, 4N” wskazuje, że w danym miejscu zbiegają się dwa szlaki, prowadzące dalej wspólnie, przy czym znaki żółte dołączają z lewej strony.
- Dodatkowe oznaczenia zastosowane zostały dla zobrazowania sytuacji terenowej na rozstajach więcej niż dwóch szlaków. Gdy od „wiązki” np. trzech szlaków odłącza się jeden, a pozostałe biegną nadal wspólnie – informuje o tym litera „i”; np. oznaczenie „V3Z i 5N, 2Ż” wskazuje, że szlak zielony odłącza się (w lewo) od biegnących nadal razem szlaków niebieskiego i żółtego.
- Gdy natomiast równocześnie rozchodzą się wszystkie trzy (niekiedy cztery) biegnące wspólnie szlaki, sytuacja taka sygnalizowana jest dwukropkiem; np. oznaczenie „V3Z: V5N, 2Ż” informuje, że od węzła szlaków rozchodzą się równocześnie – kolejno od lewej strony – szlak zielony, niebieski i żółty.
- Podane w opisach tras czasy przejść nie uwzględniają czasu przeznaczonego na odpoczynki czy zwiedzanie zabytków.
- Punkty do Górskiej Odznaki Turystycznej (GOT) stanowią w każdym przypadku sumę punktacji dla całej trasy. Po opisie każdej z tras podane są czasy przejść w kierunku odwrotnym i suma punktów do GOT dla przeciwnego kierunku wędrówki.
Źródło: Bohdan W. Szarek „Kotlina Jeleniogórska„, 1989