Trasa niebieska z Sobieszowa do Grzybowca

Trasa niebieska – 16N

Sobieszów – Trzmielak – Grzybowiec
Czas przejścia 1.30 godz. GOT 8 pkt.

Węzeł szlaków w Sobieszowie znajduje się u zbiegu ulic Cieplickiej i Karkonoskiej, naprzeciw kościoła. Obok kiosku, pod rozłożystym kasztanowcem pospolitym, na filarku poręczy mostu na Wrzosówce spotykamy znaki szlaków 11S, 15C i 16N. Za znakami wszystkich szlaków przekraczamy mostem Wrzosówkę i nieco dalej skręcamy w prawo w ul. Sądową. Przecinamy ul. Kamiennogórską, w którą po okrążeniu skwerku prowadzą znaki ścieżki przyrodniczej. My za znakami trzech szlaków idziemy prosto przez skwerek. Po lewej mijamy głaz opatrzony tablicą pamiątkową z napisem: ,,W XX-lecie powrotu do macierzy 1945-1965” i dochodzimy do ul. Bronka Czecha. Tu Y 11S, 15C i 16N.

Za znakami niebieskimi, nie zmieniając kierunku, idziemy ul. Młyńską. Po chwili po lewej mijamy młyn i grubą lipę, pod którą kamień koła młyńskiego. Nieco dalej ulica i szlak skręcają w prawo i przez most na Wrzosówce doprowadzają do ul. Karkonoskiej (droga wylotowa w kierunku Jagniątkowa) – do tego miejsca 15 min. Idziemy w kierunku zachodnim przecinając ul. Karkonoską, po prawej mijamy sklep spożywczy. Po chwili skręcamy w lewo, na drogę biegnącą poziomo w kierunku południowym. Po lewej widok na granitowe wzgórze Chojnik (627 m), gdzie ponad 150-metrowym urwiskiem górują ruiny piastowskiej warowni. Nieco dalej Żar (680 m), a po prawej Ostrosz (462 m). Drogą idziemy krótko, gdyż znaki skręcają niebawem ścieżką w prawo, w kierunku widocznej fermy hodowlanej. Dochodząc do fermy skręcamy w lewo. Po prawej poza fermą widoczny nieczynny kamieniołom. Ścieżka wprowadza nas do lasu, gdzie rozpoczynamy podejście – nieco strome – wschodnim stokiem Ostrosza. Po 20 min marszu od ul. Karkonoskiej dochodzimy przez las do rozwidlenia ścieżek. Kierujemy się ścieżką w lewo. Uwaga na znaki – szlak prowadzi mniej wyraźną ścieżką. Podchodzimy wschodnim stokiem Sobiesza.

Po 45 min marszu od początku szlaku dochodzimy pod szczyt tego wzniesienia. Po prawej widoczne liczne skałki szczytowe Sobiesza (633 m). Dalej szlak biegnący niemal poziomo doprowadza nas po 10 min do polanki na przełączce między Sobieszem a Trzmielakiem. Tu, na wysokości 520 m, rozwidlenie dróg. Za znakami skręcamy w lewo i podchodzimy pod wschodni stok Trzmielaka (637 m). Wierzchołkowe spłaszczenie tej kulminacji osiągamy po 12-15 min podejścia. Ze szczytu śródleśna ścieżka biegnie niemal poziomo, doprowadzając nas do skałki Skarbczyk (633 m) – tu Y 16N i 18Ż. W prawo szlak 18Ż sprowadza do Piechowic przez Cichą Dolinę (45 min), w lewo odchodzi nieznakowana ścieżka do Jagniątkowa (15 min). Do tego miejsca z Sobieszowa około 1.15 godz. Za znakami szlaków 16N i 18Ż idziemy poziomo w kierunku południowo-zachodnim przez las. Po chwili podejście staje się dość strome (miejscami strome), a prowadząca nas ścieżka zmienia kierunek na zachodni. Po 12-15 min podejścia wschodnim skłonem Grzybowca wychodzimy z lasu na podszczytową polankę. Tu kierujemy się w lewo, a po chwili w prawo – nieco stromo w górę – do budynku dawnego schroniska (obecnie ośrodek wczasowy). Przed budynkiem węzeł szlaków pod szczytem Grzybowca (751 m). Tu, na wysokości 710 m, X 16N, 18Ż i 20Z. Do tego miejsca z Sobieszowa około 1.30 godz.

Czasy przejść w kierunku przeciwnym: od węzła szlaków pod Grzybowcem do skałki Skarbczyk – 10 min, do Sobieszowa (węzeł szlaków) – 1 godz. GOT 5 pkt.

Uwagi ogólne

• Szlaki opatrzone są kolejnymi numerami, od 1 do 25, przy czym przy numerach poszczególnych szlaków umieszczone są zawsze symbole literowe informujące o kolorze szlaku; szlaki czerwone oznaczone są symbolem „C”, niebieskie-literą „N”, żółte -,,Ż”, zielone -„Z”, czarne-symbolem „S”. Tak więc np. oznaczenie „3Z” określa szlak zielony opisany w przewodniku pod numerem 3, symbol „12N” oznacza szlak niebieski opisany pod numerem 12 itd.
• Skrzyżowania szlaków oznaczone są symbolem „X”, przy czym przyjąłem zasadę umieszczania na pierwszym miejscu szlaku przychodzącego z lewej strony (zasada ta stosowana jest i przy innych rodzajach węzłów szlaków). Tak więc np. oznaczenie „X3Z,12N” zawiera dodatkową informację, że – dla turysty podążającego zgodnie z kierunkiem opisu- znaki zielone dochodzą do węzła szlaków z lewej strony.
• Osobne oznaczenia przyjąłem dla częstych w terenie sytuacji, w których szlaki nie krzyżują się, lecz łączą, prowadząc dalej wspólnie, oraz dla sytuacji, w których biegnące razem szlaki rozwidlają się, rozchodzą.
• Rozwidlenia szlaków biegnących wspólnie oznaczone są w opisach tras symbolem „V”; np. oznaczenie „V8S, 23C” wskazuje, iż szlak czarny opisany pod numerem 8 oraz biegnący z nim wspólnie czerwony szlak nr 23 rozchodzą się (przy tym pierwszy z nich kieruje się w lewo).
• Połączenie się szlaków, dalej biegnących wspólnie oznaczane jest symbolem „Y”- np. oznaczenie „Y2Ż, 4N” wskazuje, że w danym miejscu zbiegają się dwa szlaki, prowadzące dalej wspólnie, przy czym znaki żółte dołączają z lewej strony.
• Dodatkowe oznaczenia zastosowane zostały dla zobrazowania sytuacji terenowej na rozstajach więcej niż dwóch szlaków. Gdy od „wiązki” np. trzech szlaków odłącza się jeden, a pozostałe biegną nadal wspólnie – informuje o tym litera „i”; np. oznaczenie „V3Z i 5N, 2Ż” wskazuje, że szlak zielony odłącza się (w lewo) od biegnących nadal razem szlaków niebieskiego i żółtego.
• Gdy natomiast równocześnie rozchodzą się wszystkie trzy (niekiedy cztery) biegnące wspólnie szlaki, sytuacja taka sygnalizowana jest dwukropkiem; np. oznaczenie „V3Z: V5N, 2Ż” informuje, że od węzła szlaków rozchodzą się równocześnie – kolejno od lewej strony – szlak zielony, niebieski i żółty.
• Podane w opisach tras czasy przejść nie uwzględniają czasu przeznaczonego na odpoczynki czy zwiedzanie zabytków.
• Punkty do Górskiej Odznaki Turystycznej (GOT) stanowią w każdym przypadku sumę punktacji dla całej trasy. Po opisie każdej z tras podane są czasy przejść w kierunku odwrotnym i suma punktów do GOT dla przeciwnego kierunku wędrówki.

Źródło: Bohdan W. Szarek „Kotlina Jeleniogórska”