Szlak zielony z Piechowic do Bobrowych Skał

Trasa zielona – 17Z

Piechowice – Bobrowe Skały
Czas przejścia 1.15 godz. GOT 7 pkt.

Od węzła szlaków przy kawiarni „Kolorowa” w Piechowicach – V 18Ż; 19N: 17Z -za znakami zielonymi idziemy w kierunku zachodnim ul. Żymierskiego (główna ulica miasta). Przed mostem na Małej Kamiennej,obok Przedszkola Nr 1, skręcamy w prawo i szosą w pobliżu rzeki idziemy do Górzyńca. Mała Kamienna, zwana także Pleśną wyraźnie rozdziela dwa równoległe grzbiety Gór Izerskich: Wysoki i Kamieniecki. Po około 10 min marszu przechodzimy pod wiaduktem, którym biegnie międzynarodowa szosa E-14.

Za wiaduktem mijamy po prawej jeden z zakładów Huty Szkła Kryształowego w Piechowicach, a nieco dalej baraki hotelu pracowniczego. Za ostatnim z nich skręcamy w prawo i boczną drogą dochodzimy do ul. Świerkowej. Prawie przed końcem ulicy, opodal domku o niebanalnej architekturze, skręcamy w prawo. Przecinając niewielki lasek podchodzimy łagodnie do ul. Słonecznej. Tu szlak skręca w prawo i po kilku min przekracza tory kolejowe linii Jelenia Góra – Szklarska Poręba.

Za torami kierujemy się w lewo i skrajem lasu wychodzimy na podmokłe zbocze Małego Ciemniaka (578 m). Tu warto odwrócić się dla pięknego widoku na Wysoki Grzbiet Gór Izerskich oraz zachodnie Karkonosze, w których panoramie wyróżniają się Śnieżne Kotły z dobrze widocznym budynkiem telewizyjnej stacji przekaźnikowej.

Po kilku minutach podejścia dochodzimy do rozległej łąki podzielonej murkami ułożonymi z kamienia polnego. Odcinek szlaku, którym idziemy, często bywa podmokły. Z każdym metrem podejścia rozszerza się górska panorama; dla jej obejrzenia możemy zatrzymać się przy starej ławeczce na rozwidleniu dróg. Obok ławeczki skręcamy w lewo, w kierunku brzozowego lasu. Po chwili z prawej dołącza niebieski szlak z Babiej Przełęczy -jest to jeleniogórski odcinek Międzynarodowego Górskiego Szlaku Przyjaźni. Dalej oba szlaki podchodzą wspólnie wschodnim zboczem Ciemniaka (699 m) – ostatniej na wschodzie kulminacji Grzbietu Kamienieckiego.

Świerkowym lasem z domieszką buka i brzozy podchodzimy nieco stromo. Niebawem osiągamy polanę, z której roztacza się rozległy widok na Kotlinę Jeleniogórską i Pogórze Karkonoskie aż po Grabowiec (784 m) oraz na kulminacje wschodnich Karkonoszy. Nieco dalej, koło dużego kasztanowca, skręcamy w lewo i podchodzimy do bliskich już Bobrowych Skał. Granito-gnejsowa grzęda skalna na wschodnim stoku Ciemniaka rozpada się na pięć wysokich (20-30 m) bloków. U podnóża skał zakończenie szlaku 17Z (znaki niebieskie w kierunku zachodnim prowadzą w Góry Izerskie). Nieco w prawo od ostatniego znaku zielonego znajdują się metalowe schodki, które szczeliną skalną wyprowadzają na wierzchołek najwyższej z Bobrowych Skał. Roztacza się z niego pyszna panorama – widok obejmuje Kotlinę Jeleniogórską, Karkonosze i ich Pogórze, Wysoczyznę Rybnicką i Góry Izerskie; pięknie jest też widoczny zamek Chojnik – doskonale widać stąd jego trudno dostępne usytuowanie. Widok z Bobrowych Skał należy do najwspanialszych w regionie jeleniogórskim. Jest on szczególnie efektowny w godzinach przedwieczornych, przy zachodnim oświetleniu.

Czas przejścia w kierunku przeciwnym: niespełna 1 godz. GOT 5 pkt.

Uwagi ogólne

• Szlaki opatrzone są kolejnymi numerami, od 1 do 25, przy czym przy numerach poszczególnych szlaków umieszczone są zawsze symbole literowe informujące o kolorze szlaku; szlaki czerwone oznaczone są symbolem „C”, niebieskie-literą „N”, żółte -,,Ż”, zielone -„Z”, czarne-symbolem „S”. Tak więc np. oznaczenie „3Z” określa szlak zielony opisany w przewodniku pod numerem 3, symbol „12N” oznacza szlak niebieski opisany pod numerem 12 itd.
• Skrzyżowania szlaków oznaczone są symbolem „X”, przy czym przyjąłem zasadę umieszczania na pierwszym miejscu szlaku przychodzącego z lewej strony (zasada ta stosowana jest i przy innych rodzajach węzłów szlaków). Tak więc np. oznaczenie „X3Z,12N” zawiera dodatkową informację, że – dla turysty podążającego zgodnie z kierunkiem opisu- znaki zielone dochodzą do węzła szlaków z lewej strony.
• Osobne oznaczenia przyjąłem dla częstych w terenie sytuacji, w których szlaki nie krzyżują się, lecz łączą, prowadząc dalej wspólnie, oraz dla sytuacji, w których biegnące razem szlaki rozwidlają się, rozchodzą.
• Rozwidlenia szlaków biegnących wspólnie oznaczone są w opisach tras symbolem „V”; np. oznaczenie „V8S, 23C” wskazuje, iż szlak czarny opisany pod numerem 8 oraz biegnący z nim wspólnie czerwony szlak nr 23 rozchodzą się (przy tym pierwszy z nich kieruje się w lewo).
• Połączenie się szlaków, dalej biegnących wspólnie oznaczane jest symbolem „Y”- np. oznaczenie „Y2Ż, 4N” wskazuje, że w danym miejscu zbiegają się dwa szlaki, prowadzące dalej wspólnie, przy czym znaki żółte dołączają z lewej strony.
• Dodatkowe oznaczenia zastosowane zostały dla zobrazowania sytuacji terenowej na rozstajach więcej niż dwóch szlaków. Gdy od „wiązki” np. trzech szlaków odłącza się jeden, a pozostałe biegną nadal wspólnie – informuje o tym litera „i”; np. oznaczenie „V3Z i 5N, 2Ż” wskazuje, że szlak zielony odłącza się (w lewo) od biegnących nadal razem szlaków niebieskiego i żółtego.
• Gdy natomiast równocześnie rozchodzą się wszystkie trzy (niekiedy cztery) biegnące wspólnie szlaki, sytuacja taka sygnalizowana jest dwukropkiem; np. oznaczenie „V3Z: V5N, 2Ż” informuje, że od węzła szlaków rozchodzą się równocześnie – kolejno od lewej strony – szlak zielony, niebieski i żółty.
• Podane w opisach tras czasy przejść nie uwzględniają czasu przeznaczonego na odpoczynki czy zwiedzanie zabytków.
• Punkty do Górskiej Odznaki Turystycznej (GOT) stanowią w każdym przypadku sumę punktacji dla całej trasy. Po opisie każdej z tras podane są czasy przejść w kierunku odwrotnym i suma punktów do GOT dla przeciwnego kierunku wędrówki.

Źródło: Bohdan W. Szarek „Kotlina Jeleniogórska”